آن حضرت از جانب خداوند عزّ و جلّ است و جز اين نيست كه خداوند متعال آن حضرت را دچار فراموشى ميسازد تا معلوم شود كه او انسانى است كه چون ساير آدميان آفريده شده ، و آن حضرت را جدا از خداوند ، پروردگار و معبود خويش قرار ندهند ، و مردمان هنگامى كه خود دچار فراموشى ميشوند با سهو پيامبر حكم آن را بدانند ، همچنين سهوى كه ما دچار مىشويم از طرف شيطان است در حالى كه شيطان بر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و امامان صلوات الله عليهم أجمعين راه و تسلَّط ندارند « و تنها تسلَّط شيطان بر كسانى است كه بدوستى و طرفدارى ، از او پيروى مىكنند و همان كسانى كه او را در اطاعت شريك خداوند ميگيرند » . و نيز بر آن كسانى كه از گمراهانند و پيروى او مىكنند ، و آنان كه منكر سهو آن حضرت عليه السّلام هستند جواب مىگويند يكى آنكه در ميان صحابهء آن حضرت كسى نبود كه ذو اليدين يا دو دست باشد ، و نه چنين شخصى بوده و نه چنين خبرى صحّت دارد ، و خلاف مىگويند ، زيرا اين مرد معروف است و كنيه اش أبو محمّد و نامش عمير بن عبد عمرو مشهور به ذى اليدين است و شيعه و سنّي ( يا موافق و مخالف ) از او روايت كرده‌اند و من اخبارى از او در كتاب چگونگى جنگ قاسطين در صفّين ذكر كرده‌ام .
استاد و شيخ ما محمّد بن حسن بن احمد بن وليد - رحمه الله - ميفرمود : نخستين

557