نماز را اعاده كند ، و هر كس در نماز مغرب شك كند بايد اعاده نمايد ، و هر كس در نماز صبح شك كند بر اوست كه اعاده كند ، و هر كس در دو ركعت نماز جمعه شك كند بر اوست كه اعاده كند ، و هر كس ( در نماز چهار ركعتى ) ميان دو و سه يا سه و چهار شك كند بنا را بر بيشتر بگذارد و چون سلام نماز را داد آنچه بگمانش ناقص گذارده تمام مىكند ( به صورت نماز احتياط ) .
993 - و امام صادق عليه السّلام به عمّار ساباطى فرمود : تمامى مسائل و احكام سهو را براى تو در دو كلمه جمع مىكنم هر گاه شك كنى بنا را بر بيشتر گذار پس چون سلام نماز را دادى آن را كه گمان نقص آن دارى ( به نماز احتياط ) تمام گردان .
و معنى آن خبرى كه روايت شده است « فقيه نماز خود را اعاده نمىكند » آن در شك ميان سه ركعت و چهار ركعت است در دو ركعت آخر نه در دو ركعت اوّل .
و دو سجدهء سهو واجب نيست مگر بر كسى كه بنشيند در موضعى كه بايد بايستد يا بايستد در جايى كه بايد بنشيند ، يا ترك تشهّد كرده باشد ، يا نداند زياد كرده يا كم كرده است . و اين دو سجده پس از فراغ از سلام نماز است چه زياد كرده باشد چه كم .
994 - و امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود : زمان سجده هاى سهو پس از سلام نماز

535