در هر سه نماز شكَّش در يك جا باشد مثلا شك ميان دو و سه باشد يا سه و چهار ، نه آنكه در يكى دو و سه و در يكى سه و چهار و در ديگرى يك و دو ، و جمعى گفته‌اند اگر در يك نماز سه بار شك كند كثير الشكّ محسوب است و اين معنى نيز ظاهر بعض اخبار است » .
992 - و زراره گويد : امام باقر عليه السّلام فرمود : نماز جز در پنج مورد ( چه عمدا چه سهوا اعاده نميشود : و آن طهور است ( يعنى وضو و غسل و تيمّم كه اگر كسى از يكى از اينها كه تكليفش آنست خالى بود نمازش باطل است و بايد اعاده كند ) . دوّم وقت ( كه اگر شخص نمازى را پيش از وقت بخواند كه هيچ جزء آن داخل وقت نباشد اگر چه سهو باشد آن نماز باطل است و بايد اگر در وقت است دوباره بخواند و اگر وقت گذشته است قضاى آن را بجا آرد ، و امّا پس از وقت ميتوان گفت اعاده نمىخواهد چون نماز بر او واجب بوده و به گمان بقاى وقت بجا آورده ، و چون در وقت بجا نياورده و قضا كرده پس قضاى نماز بر او واجب بوده و آن را در وقت آن بجا آورده است ) . سوّم قبله ( كه اگر كسى عمدا به غير قبله نماز گزارد آن را رو به قبله اعاده مىكند و اگر سهوا باشد بطورى كه رو بمشرق يا به مغرب يا پشت به قبله نماز كرده باشد آن را نيز اعاده مىكند در وقت ، و خارج از آن به قضا ) ، چهارم و پنجم : ركوع و دو سجده است ( كه به ترك هر يك از اين دو چه عمدا چه سهوا نماز باطل است ) سپس فرمود :
قراءت سنّت است و تشهّد نيز سنّت ، و سنّت اگر به سهو ترك شود فريضه را باطل نميسازد .
و قاعدهء كلَّى در شكّ ركعات آنست كه هر كس در دو ركعت اوّل هر نمازى ( كه چهار ركعت است ) شك كند ( يعنى شكّ كند كه دو ركعت تمام است يا نه ) بايد

534