982 - جماعتى از راويان شيعهء اماميّه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده‌اند كه فرمود : پدرم عليه السّلام پس از فريضهء صبح اين دعا را مىخواند : ( ترجمه ) « اى آنكه از رگ حيات به من نزديكترى ! و اى آنكه ميان شخص و دلش حائل ميگردى ! ، اى آنكه در مقامى منيع و والائى ! ، و اى آنكه هيچ چيز همانندش نيست و او شنوا و داناست ، اى بخشنده تر از هر كس كه از او تمنّا كنند ! ، و اى به بذل كف گشوده تر از هر كس كه به دهش دست گشايد ! ، و اى بهترين كسى كه او را هنگام نياز مىخوانند ! و اى بالاترين كسى كه به دو اميد دارند ! ، اى شنونده ترين شنوايان ( نالهء حاجتمندان را ) ! ، اى بيناترين بينندگان ( حال مستمندان را ) ! ، اى بهترين يارىكنندگان ( مر گرفتاران را ) ! ، اى سريعترين بازجويان ( مر ستمكاران را ) ! ، اى مهربانترين مهربانان ( مر بندگان را ) ! ، اى داورتر از همهء داوران ! درود و رحمت فرست بر محمّد و آلش ، و روزى مرا فراخى ده ، و عمرم را طولانى كن ، و سايهء رحمتت را بر من بگستر ، و مرا از آن كسانى قرار ده كه آيينت را به آنها يارى ميدهى ، و ديگرى را به جاى من برمگزين ، بار الها تو خود روزى من و هر جنبندهء ديگرى را عهده دارشده اى ، پس از آن رزق بسيار و حلالت روزى من و خانواده‌ام را فراوان گردان ، و از تنگدستى و بىچيزى كفايتمان فرما » .
آنگاه ( خطاب به فرشتگان نويسندهء اعمال روز كرده ) ميفرمود : « خوش آمديد اى

527