است ) و پس از دو شهادت ( كه شرح آن گذشت ) فرا خواندن مسلمانان به نماز است ، زيرا أذان اساسا براى اين مقرّر شده كه مسلمانان را به نماز فرا خواند ، و البتّه حيعلات را ( يعنى حيّ علىها را ) در وسط أذان مقرّر ساخته‌اند كه ضمن فرا خواندن مسلمانان را به رستگارى و به انجام بهترين اعمال ( كه نماز باشد ) دعوت نمايد و ترغيب كند . و بالاخره أذان به نام خداوند عزّ و جلّ پايان مىپذيرد همان گونه كه بنام مقدّس او آغاز شده است .
باب در بيان چگونگى خواندن نماز از آغاز آن تا پايان آن 915 - از حمّاد بن عيسى ( كه از اصحاب اجماع است و طريق روايت به او نيز صحيح است ) روايت كرده‌اند كه گفت : روزى امام صادق عليه السّلام به من فرمود :
اى حمّاد آيا نماز كردن ميدانى ؟ گويد : گفتم : اى سرورم من كتاب حريز را كه در بارهء نماز نوشته است از حفظ دارم ، گويد : آن حضرت فرمود : باكى نيست يا مهمّ نيست ( كه همهء آن را از بر داشته باشى چون ممكن است همهء آن را از حفظ بدانى امّا نماز كردن صحيح را ندانى ) برخيز و نماز بخوان تا ببينم ، راوى گويد : در برابر آن حضرت برخاستم و در حالى كه رو به قبله داشتم تكبيرة الاحرام گفتم و آغاز نماز

461