در صحراها و بر سر درختها مىنشستم ومرتكب خلافت نمى شدم در آن وقت عمر داخل بر او شد گفت : اين است كه مرا به اين مهالك وبلايا مبتلا كرد .
چهارم آن چه در كتاب « الصراطالمستقيم » از محمدابن ابى بكر روايت شده كه پدرم را ديدم در وقتى زبانش مىپيچيد پرسيدم اى پدر چه حال دارى گفت : گرفتار مظلمه على ابن ابى طالبم و در « كامل بهائى » اين حكايت را به تفاوتى نقل كرده و در آخر اين فقره زياد كرده كه بعد از اين گفتگو ابو بكر آهى كشيد وگفت : كاش مرا به فاطمه وخانه او كارى نبود وكاش « فجاة سلمى » در آتش نينداخته بودم وكاش خواهر خود را به اشعث بن قيس نداده بودم ، پس و يل وواى مىگفت و فرياد مىكرد تا جان تسليم نمود .
پنجم آن چه زياد بكائى كه از اكابر علماى ايشان است نقل نموده است همچنان كه فضل بن شاذان در كتاب « ايضاح » از او روايت كرده است كه ابو بكر مىگفت : كاش از پيغمبر مىپرسيدم كه خلافت حق كيست وكاش درِ خانه فاطمه را نمى گشودم وكاش از جيش اسامه تخلف نمى نمودم وكاش اشعث بن قيس را كشته بودم وكاش خالدبن وليد را به قصاص مالك ابن نويره كشته بودم . [1] * * * وامّا آن چه دلالت بر فسق عمر مىكند كه در زمان خلافت از وصادر شده بسيار است و اين رساله گنجايش ذكر آن ندارد و كسى كه خواهد بر همه آن مطلع شود به كتب مبسوطه علماء رجوع كند . و ما از جهت اثباب مطلوب خود به چند چيز اكتفا مىكنيم :

[1] الايضاح ص 159 .

52