نمايد برانم وجه بدون احتباس و بحث از مقدارى كه هر داعى مستحق آن باشد هم چنان كه خلايق بر قدر متمناى يكديگر معاطاة مينمايند يعنى صواب غير متناهى بايشان كرامت فرمايد و موبد اين معنى است روايت ماثوره از ابن عباس كه رسول صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود كه حق سبحانه نامهء عمل بندگان را در روز قيامت بدست ايشان دهد و گويد اين سيئات شما است از آن در گذشتم و عفو كردم و اين حسنات شما است آن را پذيرفتم و ثواب آن را اضعافا مضاعفة بشما كرامت كردم انس بن مالك روايت كند كه من در خدمت رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بعيادت بيمارى رفتيم و او حالى پريشان داشت و مانند كبوتر بچهء كه از او سوى كنند به خود ميپيچيد و اضطراب ميكرد و رسول صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود كه اى مرد دعاى خير در حق خود نميكنى گفت بلى يا رسول اللَّه دعا ميكنم كه خدا يا هر عقوبتى كه مرا خواهى كرد در آخرت آن را در دنيا افكن كه من طاقت دوزخ ندارم رسول صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود كه بد دعائى است كه ميكنى چرا نمىگويى اللهم رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النَّارِ آن مرد چون اين دعا كرد حقتعالى او را شفا كرامت فرمود از عبد اللَّه بن عباس مرويست كه از آن روز كه حق سبحانه عالم را آفريده فرشتهء را نزد ركن يمانى تعيين فرموده كه هر گاه بندهء ايندعا كند كه رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النَّارِ او گويد آمين آمين و هم از ابن عباس مرويست كه مردى نزد رسول ( ص ) آمد و گفت يا رسول اللَّه پدرم از دنيا رفت حج ناكرده اگر من از براى وى حج كنم مجزى باشد فرمود كه هر گاه در ذمهء پدر تو دينى بوده باشد و تو آن را ادا كنى مجزى باشد پس حجى كه دين خدايست سزاوارتر است از آنكه براى او ادا كنى او گفت يا رسول اللَّه مرا در اداى حج براى پدر مزدى باشد حقتعالى اين آيه فرستاد كه * ( أُولئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ) * و بعد از آن ابن عباس فرمود كه از رسول صلَّى اللَّه عليه و آله شنيدم كه ميفرمود كه هر گاه كسى بحجى وصيت كند حقتعالى چهار حج براى او بنويسد يكى آن را كه فرموده باشد و ديگرى آن را كه وصيت نامهء نوشته باشد و سيم آنكه آن را فرا گرفته چهارم آن را كه وصيت بجاى آورده بعد از آن حكمى ديگر از احكام حج بيان ميفرمايد بقوله * ( وَاذْكُرُوا اللَّه ) * و ياد كنيد خداى را يعنى تكبير گوئيد در ادبار صلوات * ( فِي أَيَّامٍ مَعْدُوداتٍ ) * در روزهاى شمرده شده يعنى عشر ذى الحجة و اين قول ابن عباس است و حسن و اكثر علما و از ائمه هدى عليهم السلم نيز مرويست و در كنز آورده كه مراد بايام معدودات ايام تشريق است و آن سه روز است بعد از عيد اضحى كه آن يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذى الحجه است اول را يوم القر خوانند و ثانى را يوم الصدر خوانند و ثالث را يوم النفر و تسميهء آن بايام تشريق جهت تشريق لحوم اضاحى است در آن چه تشريق بمعنى خشك گردانيدن گوشتست در آفتاب و يا به جهت