آنكه قائلست به آنكه كافر مكلفست بفروع پنجم حج و عمره از مجملاتيست كه مفتقر است ببيان رسول خدا ص پس ناچار است كه ذكر بيان آن كنيم بر مذهب اصحاب خود كه نقل آن نموده‌اند از ائمه معصومين ع اول مىگوئيم كه افعال حج و عمره بيست و پنج است نية عمره و احرام به آن و تلبيه و لبس ثوبين احرام و طواف و ركعتين آن و سعى و تقصير و بعد از آن نيت احرام به حج و احرام به آن و لبس ثوبين احرام و وقوف عرفه و مبيت بمشعر و كون در آن بعد از صبح و رمى جمره عقبه در منى و ذبح و حلق و تقصير و طواف ميت و ركعتين آن و سعى ميان صفا و مروه و طواف نساء و ركعتين آن و بعد از آن بيتوته بمنى در ليالى تشريق كه آن شب يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ماه ذى الحجه است و رمى جمار ثلث در هر يك از آن سه روز و در عمره مفرده طواف نساء و ركعتين آن زايد مىشود و از جمله بيست و پنج چيز مذكوره سيزده از آن ركن است كه ترك آن عمدا مبطل حج و عمره است نه سهوا و آن نية است و احرام بعمره و تلبيه و طواف آن و سعى آن و نيت و احرام به حج و تلبيه و وقوف بعرفه و كون بمشعر و طواف حج و سعى آن و ترتيب و نيز بدانكه حج بر سه قسم است تمتع و قران و افراد تمتع آنست كه عمره در آن مقدم است بر حج بخلاف قران و افراد و قران آنست كه مقارن سازد باحرام خود سياق هدى را به اين معنى كه عقد احرام را مقارن اشعار يا تقليد هدى گرداند و اگر خواهد مقارنه آن بتلبيه نيز جايز است و بهر دو افضل و مفرد اقتصار مىكند بر عقد احرام خود بتلبيه نه به غير آن و فرق ميان تمتع و قران و افراد بر سبيل تفصيل به چند وجه است يكى آن كه وجوب هدى مختص است بتمتع بخلاف افراد و قران دوم آنكه واجب نيست در عمره و تمتع طواف نساء سيم آنكه ميقات عمره تمتع براى اهل عراق عقيق است و افضل آن مسلخ و بعد از آن عمره و از آن گذشته ذات عرق و مر اهل يمن را يلملم و اهل طايف را قرن المنازل و اهل مدينه را مسجد شجره و نزد ضرورة جحفه كه ميقات اختيارى اهل شام است و ميقات حج تمتع مكه است و ميقات حج قران و افراد مواقيت مذكوره و هر كه منزل او به عرفات نزديكتر باشد ميقات او منزل او است و ميقات عمرهء قران و افراد جعرانه يا تنعيم يا حديبيه چهارم آن كه در تمتع واجب است كه عمره و حج آن در يك سال باشد بخلاف قران و افراد كه هر يك از عمره و حج آن جايز است كه در سالى ديگر واقع شود پنجم متمتع از عمره خود محل نميشود مگر بتقصير و مفرد مخير است ميان آن و ميان حلق ششم آنكه عمره تمتع در اشهر حج است بخلاف عمره قران و افراد هفتم آن كه متمتع را صحيح نيست تقديم طواف حج بر موقفين اختيارا بخلاف قارن و مفرد هشتم آن كه بر متمتع است طواف حج و سعى آن و طواف نساء در روز دهم ذيحجة تا يازدهم آن پس اگر تأخير كند اثمست و مجزيست و اما مفرد و قارن را جايز است تأخير آن در طول ذى الحجه بدون اثم حاصل كه حق سبحانه ميفرمايد كه حج و عمرهء خود را تمام گردانيد با مراعاة جميع شرايط و افعال