پذيرد و أمير المؤمنين عليه السّلام فرموده كه دعا مكنيد مگر كه در اول آن بگوئيد كه اللهم صل على محمد و آل محمد و افعل بىكذا و كذا و پيوسته آن حضرت دعا را به اين نهج كردى وى را از منشأ اين پرسيدند فرمود صلوات البته باجابت مقرون مىشود و حقتعالى شرم دارد كه بنده از او دو حاجت خواهد يكى را اجابت كند و ديگرى را رد كند ابراهيم ادهم را پرسيدند كه چگونه است كه ما دعا ميكنيم و سمت اجابت نمىپذيرد گفت براى آنكه خداى خود را نشناخته‌ايد و اطاعتش نميكنيد و پيغمبر خود را دانسته‌ايد و متابعت او نميكنيد و قرآن را ميخوانيد و به آن عمل نميكنيد و نعمت خداى را ميخوريد و شكر آن را بجاى نميآوريد و بهشت را ميدانيد و طلب آن نميكنيد و دوزخ را دانسته‌ايد و از آن نميترسيد و شيطان را شناخته‌ايد و مخالفت او نميكنيد و مرگ را متيقنيد و كار آن را نميسازيد و مردگان را ميبينيد و اعتبار نمى گيريد و بعيب ديگران مشغول ميشويد و بعيب خود نمىپردازيد اگر با اين شروط دعا كنيد البته دعاى شما مستجاب شود و آنچه در كشف كشاف گفته كه ابراهيم ادهم را گفتند سبب چيست كه دعا ميكنيم و مستجاب نمىشود فرمود جهت آنكه حقتعالى شما را ميخواند و شما اجابت او نمىكنيد مجمل آن چيزيست كه سمت ذكر يافت و بعد از آن اين آيه تلاوت نموده كه وَاللَّه يَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ و بدانكه آيهء مذكوره متضمن چند چيز است اول تعريض حقتعالى بندگان خود را بسؤال خود بقوله * ( وَإِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي ) * دوم غايت عنايت او سبحانه بمسارعت اجابت او چه جواب را موقوف نساخته بتبليغ رسول بلكه فرموده * ( فَإِنِّي قَرِيبٌ ) * و نگفته ( قل لهم انى قريب ) سيم ذكر جواب آن بفاكه مقتضى تعقيب است بلا فصل چهارم تشريف او سبحانه مر ايشان را بر وجوب بذات خود تا تنبيه باشد به اين بر كمال منزلت دعا و بشرف آن نزد او و مكانت آن از او و از باقر ع مرويست كه لا تمل من الدعاء فانه من اللَّه به مكان و نيز فرموده كه كثرة الدعاء افضل من القراءة و بعد از آن اين آيه تلاوت فرموده كه قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ پنجم دلالتست بر آنكه او سبحانه منزه است از مكان زيرا كه اگر او را مكانى بودى قريب بهر مناجى نميبودى ششم امر او سبحانه بندگان خود را بدعا بقوله * ( فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي ) * يعنى فليدعونى هفتم قوله * ( وَلْيُؤْمِنُوا بِي ) * صادق ع فرموده كه ليتحققوا انى قادر على اعطائهم ما سألوه و احاديث بسيار در ترغيب دعا از سيد انبياء و ائمه هدى صلوات اللَّه عليهم اجمعين وارد شده و از آن جمله حضرت رسالت ( ص ) فرموده كه الا ادلكم على سلاح ينجيكم من اعداءكم و يدر ارزاقكم آيا دلالت كنم شما را بر سلاحى كه شما را از ضرر دشمنان نجات دهد و از كيد ايشان نگه دارد و روزى را بر شما ريزان سازد گفتند بلى يا رسول اللَّه فرمود تدعون ربكم بالليل و النهار فان سلاح المؤمن الدعاء دعا كنيد در شب و روز كه سلاح