و ثواب عقبى است و لهذا مستحبّ است كه تا اقربا باشند زكات را باجانب ندهند و نيز حضرت رسالت ( ص ) فرموده كه افضل صدقه صدقه است بر ذى رحمى كه پهلو از خويشان خود تهى كند چه آن موجب التيام اقرباست به يكديگر و از على ابن الحسين ع مرويست كه ابو حمزه ثمالى را گفتند اگر ميخواهى كه خدا بر خوشحالى تمام ترا بميراند و همهء گناه ترا بيامرزد پس بر تست كه نيكويى كنى و صدقه سر نمايى و صله رحم كنى كه اين صفت عمر را زياد مىكند و درويشى را مىبرد و هفتاد مردن بدرا از صاحب او دفع مىكند و اما يتامى لقوله ص خير بيوتكم بيت فيه يتيم يحسن اليه و شر بيوتكم بيت فيه يتيم يساء اليه يعنى بهترين خانه هاى شما خانه ايست كه در او يتيمى باشد كه به او نيكويى كنند و انواع شفقت و مرحمت و رعايت احوال و نوازش او نمايند و بدترين خانه هاى شما خانه ايست كه در او يتيمى باشد كه بدى به او رسانند و رعايت احوال او نكنند و نيز ابو مالك از رسول ( ص ) روايت كرده كه من ضم يتيما الى طعام و شراب حتى يستغنى عنه وجبت له الجنة هر كه يتيمى را با خود گيرد به طعام و شراب تا آنكه از آن مستغنى شود حق تعالى بهشت مر او را واجب گرداند و در خبر است كه يعقوب ع را گفتند در مصر مردى است كه يتيمان را نوازش مىكند و مساكين را طعام ميدهد فرمود كه البته از اهل بيت من خواهد بود و چون تجسس حال او كردند يوسف ع بود و اما مساكين در خبر صحيح وارد شده كه حضرت رسالت دعا فرمود كه اللهم احينى مسكينا و امتنى مسكينا و حشرنى فى زمرة المساكين يكى از زوجات آن حضرت گفت يا رسول اللَّه چرا اين نوع دعا ميكنى فرمود به جهت آنكه ايشان پيش از توانگران بچهل سال ببهشت روند بعد از آن فرمود زنهار مساكين را زجر نكنى و اگر چيزى خواهد ردش نكنى و اگر چه بنيم خرما باشد و با مساكين دوستى كن و بانواع صله و تصدق ايشان را رعايت كن تا حق تعالى ترا برحمت خود نزديك گرداند و از ابى عبد اللَّه ع مرويست كه حق تعالى ميفرمايد كه هيچ چيزى نيست مگر كه كسى را موكل ساخته‌ام كه آن را قبض مىكند مگر صدقه بر فقراء و مساكين كه من بيد قدرت خود آن را قبض ميكنم و كسى را در قبض آن وكيل نميگردانم حتى كه اگر شخصى به مقدار تمرهء يا نصف تمرهء تصدق كند من خود آن را قبض كنم و آن را پرورش دهم هم چنان كه شخصى كه كرهء اسب و شتر بچه را پرورد و چون روز قيامت به من ملاقات كند آن صدقهء وى را به مقدار كوه احد رسانده باشم پس آن را بوى رد كنم و از صادق ع مرويست كه به صدقه دين گذارده مىشود و بركت در عقب آن پيدا مىشود پس هر گاه كه درويش باشيد به صدقه با خدا تجارت كنيد تا درويشى از شما زايل گردد و توانگرى روى بشما آرد و از باقر ( ع ) مرويست كه صدقه هفتاد بلا را از صاحب او دفع مىكند و نميگذارد كه باجل بلا بميرد و در خبر است كه روزى عيسى ع با اصحاب خود نشسته بود مردى بر او بگذشت فرمود اين مرد در همين ساعت بميرد بعد از زمانى ديدند كه ميآيد و پشتهء هيزم بر دوش بسته گفتند يا روح اللَّه ما را خبر دادى كه اين مرد در همين ساعت بخواهد