بشاريان [1] مردمانى متمول [2] بوده‌اند . خواجه عز الدين [ بشارى خواجهء ] [3] صاحب نعمت بود . [ با صاين خان بن باتو بن [4] توشى خان معامله كردى . اكنون آن قوم عمل پيشه‌اند . ] [5] برهانان [6] اولشان برهان الدين بود از قبيلهء كياآن [7] . نبيرهء او زين الدين احمد به حضرت اوكتاىقاآن رفت و نعمتى وافر آورد و پسران او پادشاه شناس شدند [ و مرتبه بلند كردند ] [8] . احفاد ايشان در تبريز مقيمند [9] .
حنفيان [10] نسل ايشان از تخم هودهء حنفى است كه در عهد حضرت رسول صلى الله عليه و سلم حاكم اعراب يمامه بود . در ايشان مردم عالم متدين بوده‌اند چون امام حجازى ابن عبد الوهاب و اسباط ايشان خطباء حنفيه‌اند و بعضى عمل پيشه .
حلوانيان [11] اصلشان از شهر حلوان است . مردمى [12] صاحب جاه و عمل پيشه‌اند [13] .
[ از ايشان شمس الدين ابو الحارث جد مادرى پدرم مدتى والى رى بود و نعمت وافر داشت ] [14] خالديان اصلشان از نسل خالد بن وليد مخزومى است . دو شعبه‌اند :
[ يكى از گيلان فومن آمدند [15] ] . شيخ نور الدين گيل جد مولانا [16] شيخ -

[1] - در نسخهء ق نامى از آنان نيامده - م : بشاران
[2] - ف ، معقول
[3] - ب فقط
[4] - م فقط آن هم به صورت : صابنخان بانوى توشى
[5] - م ، ر فقط
[6] - ذكرشان در نسخهء ب نيامده
[7] - ق : كيان - ر ندارد - م : كتاان
[8] - م ، ر فقط
[9] - ق : مىباشند
[10] - ر : حنيفان
[11] - ق ، ر : حلاويان
[12] - ق : مردم
[13] - ر : پيشه بوده‌اند - ق ، ر بوده اند
[14] - ب ندارد
[15] - م : يكى از گيلان فومناند - ب ندارد
[16] - ب : مولانا و شيخ الاسلام

801