و از قول [1] ابى ذر غفارى رضى الله عنه : من مشى بارض قزوين اربعين خطوة فما فوقها عند فزعة العدو ثم لقى الله به مثل قراب الارض خطيئة غفر الله له و لا يبالى ترجمه هر كه به زمين قزوين چهل گام برود يا زيادت ، در حالتترس از دشمن ، يعنى در غزا باشد و بر آن دليرى نمايد و پيش رود و بدشمن نزديكتر گردد ، پيش خداى تعالى ملاقاتش افتد ، يعنى شهيد شود و گناه دارد چنان كه به زمين بر نتواند گرفت ، خداى تعالى جميع گناهان او را بيامرزد و مبالات نكند .
قول [ 1 ] عمر بن عبد العزيز [ رحمة الله عليه [2] ] لو كان لى من يكفينى امر الامة لتحولت الى قزوين بعيالى ارابط فيها فاما ان استشهد و اما ان اموت مرابطها فابعث يوم القيامه مع شهداء بدر .
ترجمه اگر نه آن است كه مرا به كار خلافت و ساختن امور امت اسلام قيام بايد نمودن [3] نقل كردمى بقزوين با اتباع و درو بودمى تا در غزا [4] شهيد شدمى يا بمرك طبيعى بمردمى تا روز قيامت خداى تعالى با شهيدان بدرم برانگيختى .
گويند يزيد عجمى از سفيان ثورى پرسيد مجاورة سنة به مكه احب اليك ام رباط اربعين يوما بقزوين ؟ سفيان ثورى در جواب گفت : رباط اربعين يوما بقزوين احب الى من مجاورة سنة بمكة .
شريك [5] رضى الله عنه از مردى همدانى پرسيد كه ميان همدان و قزوين چند راه است ؟ گفت تقريبا چهل فرسنگ . گفت حج كرده‌اى ؟ گفت بلى . گفت بقزوين رفته‌اى ؟ گفت نه . شريك گفت لومت ما صليت عليك . چون به راه دراز به حج رفتى

[1] - ر : الحديث
[2] - م فقط
[3] - ر : مىبايد نمود
[4] - ر : غزائى
[5] - « هناد بن سرى گفت مردى از همدان بشريكش در آمد و به او گفت . . . » ترجمهء تدوين رافعى بنقل از كتاب « مينودر » تأليف آقاى سيد محمد على گلريز ص 89

772