كركوى [1] خطا كرد بچوگانش زن * ور اسب خطا كرد به من بخش او را سلطان اسب بمعزى بخشيد . بر اسب سوار شد و گفت :
شعر رفتم بر اسب تا بزارش [2] بكشم * گفتا كه نخست بشنو اين عذر خوشم نه گاو زمينم كه جهان برگيرم * نه چرخ [3] چهارمم كه خورشيد كشم مباركشاه [4] غورى مداح سلطان غياث الدين غورى بود . مدخل [ نجوم [5] منظوم ] از منشآت اوست [6] .
مجير الدين بيلقانى معاصر [7] . اشعار خوب دارد بتخصيص سوگند نامه [ كه بى نظير گفته است [8] ] .
مجد الدين [9] همگر يزدى است و از ندماى خواجه بهاء الدين صاحبديوان جوينى بود [10] . [ از مضحكات او گويند زنى سال بر آمده داشت و در يزد مانده بود . در پى او باصفهان آمد . شاگردى او را گفت مژده كه خاتون به خانه فرود آمد . همگر گفت [ مژده در آن بودى كه خانه ] [11] بر خاتون فرود آمدى . اين سخن بزنش رسانيدند .
چون شوهر را ديد عتاب كرد و گفت خواجه پيش از من و تو ليل و نهارى بودست . همگر گفت پيش از من بلى ، اما حاشا كه پيش از تو ليل و نهارى بوده باشد .
اهل كاشان اين ابيات در باب شعر انورى و ظهير به دو فرستادند [ و ترجيح [12] يك طرف طلبيدند . [13] ]

[1] - ر : گوى گنه
[2] - ب : بجرمش
[3] - م ، ب : يا
[4] - ر : مبارك
[5] - ب : منظوم - م : منظوم نجوم
[6] - شرح حالش در نسخهء ق نيست
[7] - م ، ر
[8] - ب : كه گفته شاهد آن است .
[9] - ب : محمد همگر
[10] - نسخهء ب تا اينجا بيشتر ندارد
[11] - م : كاش خانه - ر : مژده آن . . .
[12] - ر : رجحان
[13] - ق ، ف ندارد .

749