[ اما در جد نيز اشعار بى نظير دارد . گويند كه حق تعالى او را بدين بيت بخشيد :
شعر پادشاها من بدرگاهت پناه آورده‌ام * سر ز راهت برده بودم رو به راه آورده‌ام [1] چار چيز آورده‌ام يا رب كه در گنج تو نيست * نيستى و حاجت و جرم و گناه آورده‌ام ] [2] سعدى شيرازى [3] و هو مصلح بن [4] مشرف شيرازى . باتابك سعد بن ابو بكر [ سعد بن زنگى ] [5] سلغرى منسوب است . بشيراز در سابع عشر ذى الحجهء سنهء تسعين و ستمائة در گذشت ! [6] . مردى صاحب وقت بود . نظم و نثر خوب دارد و شهرتى تمام . شيوهء غزل بر او ختم شد . [ تبرك را دو بيت از شعر او درين مختصر نوشتم : ] [7]

[1] - اين بيت در نسخهء ب نيست
[2] - قسمت بين دو قلاب در نسخهء ق نيست .
[3] - م : شيخ سعدى شيرازى
[4] - ر : مصلح الدين بن مشرف - ب : مشرف الدين مصلح - ق : مشرف بن مصلح
[5] - ب فقط
[6] - وفات سعدى را ابن الفوطى در كتاب حوادث - الجامعه بسال 694 ذكر كرده ( رجوع شود ايضا بسعدى نامه ص 632 ) . آقاى سعيد نفيسى در تعليقات خود بر چاپ جديد لباب الالباب صحيحترين روايات را درين مورد تصريح ابو بكر القطبى الاهرى در تاليف خود بنام تاريخ شيخ اويس دانسته‌اند كه وفات سعدى را « در تاسع و عشرين ذى الحجهء 690 » نوشته است . ولى در كتاب نفيس « مونس الاحرار فى دقايق الاشعار » كه تاريخ اتمامش در سال 741 هجرى است ، در خصوص تاريخ وفات سعدى رباعى دقيقى متضمن روز و ماه و سال ذكر شده بدين ترتيب : هماى روح پاك شيخ سعدى * شب شنبه ز خا ، صاد و الف دال مه ذى الحجه از مه كاف و را زوز * بيفشاند از غبار تن پر و بال يعنى شب شنبه 27 ذى الحجهء سال 695 هجرى . به نظر مىآيد كه روايتى بدين دقت صحيحتر از ساير روايات باشد . ( رجوع شود به ريحانة الادب ج 2 و حواشى لطائف الطوائف بقلم دوست معزز آقاى احمد گلچين ص 259 )
[7] - ب ندارد - ق ، ر : تبرك را دو بيت از شعرش نوشتم .

734