باز التماس كردن ذو القرنين از كوه قاف تا بيان صنعى از صنايع حق تعالى كند < شعر > چون كه كوه قاف درّ نطق سفت چونش ناطق يافت ذو القرنين گفت ( ( 3731 ) ) كاى سخن گوى خبير راز دان از صفات حق بكن با من بيان ( ( 3732 ) ) گفت رو كان وصف از آن هايلتر است كه بيان بر وى تواند برد دست ( ( 3733 ) ) يا قلم را زهره باشد كه پسر بر نويسد بر صحايف زان خبر ( ( 3734 ) ) گفت كمتر داستانى باز گو از صنايعهاش اى حبر نكو ( ( 3735 ) ) گفت اينك دشت سيصد ساله راه كوه هاى برف پر كردست شاه ( ( 3736 ) ) كوه بر كُه بىشمار وبىعدد مىرساند در هر زمان برفش مدد ( ( 3737 ) ) كوه برفى مىزند بر ديگرى مىرساند برف سردى تا ثرى ( ( 3738 ) ) كوه برفى مىزند بر كوه برف دم بدم زانبار بىحد وشگرف ( ( 3739 ) ) گر نبودى اين چنين وادى شها تفّ دوزخ محو كردى مر مرا ( ( 3740 ) ) غافلان را كوه هاى برف دان تا نسوزد پرده هاى عاقلان ( ( 3741 ) ) گر نبودى عكس جهل برف باف سوختى از نار شوق آن كوه قاف ( ( 3742 ) ) آتش از قهر خدا خود ذره‌اى است بهر تهديد لئيمان درّه‌اى است ( ( 3743 ) ) با چنين قهرى كه بر وى فايق است برد لطفش بين كه بر تو سابق است ( ( 3744 ) ) سبق بىچون وچگونه ومعنوى سابق ومسبوق ديدى بىدُوى ؟
( ( 3745 ) ) گر نديدى اين بود از فهم پست كه عقول خلق از آن كان يك جو است ( ( 3746 ) ) عيب بر خود نِه نه بر آيات دين كى رسد بر چرخ دين مرغ گلين ( ( 3747 ) ) مرغ را جولانگه عالى هواست زان كه نشو او ز شهوت وز هواست ( ( 3748 ) ) پس تو حيران باش بىلا وبلى تا ز رحمت پيشت آيد محملى ( ( 3749 ) ) چون ز فهم اين عجايب كودنى گر بلى گويى تكلَّف مىكنى ( ( 3750 ) ) ور بگويى نى زند نى گردنت قهر بر بندد بدان نى روزنت < / شعر >

80