< فهرس الموضوعات > مورى بر كاغذ مىرفت ، نوشتن قلم ديد قلم را ستودن گرفت . مورى ديگر كه تيز چشمتر بود گفت ستايش انگشتان را كن كه اين هنر از ايشان مىبينم مورى ديگر كه از هر دو چشمتيزتر بود گفت ستايش بازو كن كه انگشتان فرع وىاند الى آخره < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > تفسير ابيات < / فهرس الموضوعات > مورى بر كاغذ مىرفت ، نوشتن قلم ديد قلم را ستودن گرفت . مورى ديگر كه تيز چشمتر بود گفت ستايش انگشتان را كن كه اين هنر از ايشان مىبينم مورى ديگر كه از هر دو چشمتيزتر بود گفت ستايش بازو كن كه انگشتان فرع وىاند الى آخره < شعر > ( ( 3721 ) ) موركى بر كاغذى ديد او قلم گفت با مور دگر اين راز هم ( ( 3722 ) ) كه عجايب نقشها آن كلك كرد هم چو ريحان وچو سوسنزار ورد ( ( 3723 ) ) گفت آن مور اصبع است آن پيشه ور وين قلم در فعل فرع است واثر ( ( 3724 ) ) گفت آن مور سيم كز بازو است كاصبع لاغر ز زورش نقش بست ( ( 3725 ) ) هم چنين مىرفت بالا تا يكى مهتر موران فطن بود اندكى ( ( 3726 ) ) گفت كز صورت مبينيد اين هنر كان به خواب ومرگ گردد بىخبر ( ( 3727 ) ) صورت آمد چون لباس وچون عصا جز به عقل وجان نجنبد نقشها ( ( 3728 ) ) بىخبر بود او كه آن عقل وفؤاد بى بىز تقليب خدا باشد جماد ( ( 3729 ) ) يك زمان از وى عنايت بر كند عقل زيرك ابلهىها مىكند < / شعر > تفسير ابيات مورچه‌اى قلم را ديد كه در روى كاغذ حركت مىكند ، اين راز را با مورچهء ديگر در ميان نهاد كه آن قلم روى كاغذ چه نقشهاى زيبا وشگفت انگيز مانند ريحان وسوسنزار ترسيم كرد . مورچه در پاسخش مىگويد اصل صنعت نويسندگى از انگشت بوده حركت قلم را كه مىبينى فرعى از آن اصل است ، مورچه سوم چنين گفت كه حركت انگشت وقلم هر دو از بازوى نويسنده است بدين سان هر يك از مورچه ها علت بالاترى را بيان مىكرد تا مورچهء عاقلتر وهوشيارترى گفت شما اصلًا چرا صورت را منظور مىكنيد زيرا صورت در خواب ومرگ آگاهى خود را از دست مىدهد ، شما بدانيد كه صورت همچون لباس وعصا وبدون عقل وجان جنبشى براى

78