در معنى ارنا الاشياء كما هى وبيان « لو كشف الغطاء ما ازددت يقيناً » ومعنى اين بيت < شعر > در هر كه تو از ديدهء بد مىنگرى از چنبرهء وجود خود مىنگرى < / شعر > وپايهء كژ كژ افكند سايه < شعر > ( ( 1974 ) ) اى خروسان از وى آموزيد بانگ بانگ بهر حق كند نى بهر دانگ ( ( 1975 ) ) صبح كاذب آيد ونفريبدش صبح كاذب عالم نيك وبدش ( ( 1977 ) ) صبح كاذب كاروانها را زده است كه به بوى روز بيرون آمده است ( ( 1978 ) ) صبح كاذب خلق را رهبر مباد كاو دهد بس كاروانها را به باد ( ( 1979 ) ) اى شده تو صبح كاذب را رهين صبح صادق را تو كاذب هم مبين ( ( 1980 ) ) گر ندارى از نفاق وبد امان از چه دارى بر برادر ظن همان ( ( 1981 ) ) بد گمان باشد هميشه زشت كار نامهء خود خواند اندر حقّ يار ( ( 1982 ) ) آن خسان كاندر كژىها مانده اند انبيا را ساحر وكژ خوانده اند ( ( 1983 ) ) وان اميران خسيس قلب ساز اين گمان بردند بر حجرهء اياز ( ( 1984 ) ) كاو دفينه دارد وگنج اندر آن زآينهء خود منگر اندر ديگران ( ( 1985 ) ) شاه مىدانست خود پاكىّ او بهر ايشان كرد او آن جست وجو ( ( 1986 ) ) كاى اميران حجره بگشاييد در نيم شب كه باشد او زان بىخبر ( ( 1987 ) ) تا پديد آيد سگالشهاى او بعد از آن بر ماست مالشهاى او ( ( 1988 ) ) مر شما را دادم اين زرّ وگهر من از آن زرها نخواهم جز خبر ( ( 1989 ) ) اين همىگفت ودل او مىطپيد از براى آن اياز بىنديد ( ( 1990 ) ) كه منم كاين بر زبانم مىرود اين جفاگر بشنود او چون شود ( ( 1991 ) ) باز مىگويد به حقّ دين او كه از اين افزون بود تمكين او ( ( 1992 ) ) كاو به قذف زشت من تيره شود وز غرض وز سرّ من غافل بود ( ( 1993 ) ) مبتلا چون ديد تأويلات رنج برد بيند كى شود او مات رنج < / شعر >

593