آفريننده مىپذيرند ، هم چنين محكمات ومتشابهات قرآن مجيد .
اين موضوع هم ناگفته نماند كه خواه واو « والراسخون » را واو عطف بگيريم يا واو استيناف كه هر دو از نظر ادبى درست است [1] تفاوتى در اين مسئله نمىكند كه به طور قطع ائمه اطهار راسخون در علماند زيرا مطابق منابع معتبر اسلامى ائمهء اطهار عليه السلام از نظر علم وايمان وفضيلت وشرف وتقوى بىنظير بوده وبنا به اتحاد همهء آنان در ارتباط با خدا شايستهء گفتن اين جمله بوده‌اند كه « لو كشف الغطاء ما ازددت يقيناً » ( اگر پرده برداشته شود بر يقين من نيافزايد ) - علي عليه السلام « وانى على بينه من ربى » ( ومن با دليل روشنى با خدايم مربوطم . ) . علي عليه السلام « ما شككت فى حق مذاريته » علي عليه السلام ( از موقعى كه حق به من نشان داده شده است ، ترديدى نداشته‌ام ) .
واين نكته را جلال الدين چنين گفته است :
< شعر > اى على كه جمله عقل وديده اى شمه‌اى وا گو از آن چه ديده اى < / شعر > وهمين على بن ابى طالب عليه السلام است كه در موارد فراوان ساير ائمه اطهار را برتر از همه معرفى كرده است .
تفسير ابيات صاحب دلى در ايامى كه براى چلهء نشسته بود در خواب مىبيند كه در راهى مىرود ودر آن راه سگ حامله‌اى است . او آواز بچه هاى سگ را كه در شكم مادرشان بودند مىشنود ، واز اين صداى غير طبيعى بچه سگ در شكم مادر به تعجب فرو مىرود ، زيرا هيچ كس تا كنون در دنيا نديده است كه سگ بچه در شكم مادر صدا وناله كند .
وقتى كه از خواب بيدار شد وبه خود آمد دم بدم حيرتش از آن رويا بيشتر مىگشت در حال چله كسى جز خدا نيست كه اين گره را بگشايد . لذا با خدا به مناجات

[1] ر . ك به حقايق التأويل فى متشابه التنزيل سيد رضى ص 7 ومجمع البيان طبرسى تفسير آيهء « هُوَ اَلَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ اَلْكِتابَ انسانى 1 - 5 3 : 7 . . . » سوره آل عمران ، آيه 7 . .

482