مىسازد واين گريه نماز او را به حد اعلاى كمال مىرساند وبه بارگاه قرب الهى رهنمونش مىگردد .
وهم چنين اگر گريه او براى مشاهدهء عظمتهاى ماوراى طبيعت است نماز او بسيار پر رونق وكامل است كه نماز براى همان وضع شده است واگر نوحه وافغانش براى رنج بدن ودرد ماتم بوده باشد وى هم نخهاى رشته را پاره كرده وهم دوك را شكسته است ( هم گريه بىفايده كرده وهم نماز باطل است ) ونيز اگر گريه اش از سوگ فرزند است نماز چنين شخصى دو جو ارزش ندارد ، زيرا روح او در گرو بىگانگان است ، پس بدون ترديد گريهء او بىحاصل ونمازش باطل خواهد بود . اصل نماز رها كردن بدن وترك خويشاوندان مىباشد . بايد آدم نمازگزار از ابراهيم خليل عليه السلام بياموزد وفرزند خود را قربانى وصول به بارگاه الهى نمايد وتن به آتش نمرودى دهد . خلاصه اين كه بايد بدانى از گريه تا به گريه فرق وتفاوت زيادى است .

461