تفسير ابيات زيرا به آن درخت وجود وحى مهم الهى رسيده است كه دست از كژىها بردار واستقامت بورز .
اين درخت بدن ما مانند عصاى موسى عليه السلام است كه بايد به دستور الهى آن را بيندازى تا خير وشرش را بيابى ، بعد از آن همان بدن را با دستور الهى بر گير تا حقيقت خود را بر تو فاش بسازد .
عصاى موسى عليه السلام مانند بدن آدمى است كه پيش از انداختن مار نبود وپس از آن كه رها كردى وبه صورت مار در آمد وسپس به امر الهى آن را گرفتى يار محبوب تو خواهد بود .
آن عصاى موسى كه نخست كارى جز برگ افشانى به گوسفندان نداشت معجزهء بزرگى بر گروه فريب خوردهء فرعونيان گشت وهستى آنان را چون حاكم مقتدر در اختيار خود گرفت وآب نيل را بر آنان خون كرد وآنان را دست بر سر زنان به فرياد آورد .
ملخها سرازير شدند وكشتزارهاى آنان را خوردند وقحط ومرگ را بر آنان فرود آوردند . تا آن گاه كه موسى در حال ناخود آگاهى وقتى كه پايان كار فرعونيان را ديد با خدا به نيايش پرداخت :
< شعر > ( ( 3583 ) ) كاين همه اعجاز وكوشيدن چراست چون نخواهند اين جماعت گشت راست < / شعر > دستور از جانب الهى رسيد كه اى موسى تو اين پايان بينى را كنار بگذار واز نوح تبعيت كن وكار فرعونيان وپايانش را ناديده بگير ، زيرا تو دعوت كنندهء راه خدايى ، دستور بلغ كه بر تو متوجه شده است ، حكمت بس بزرگى دارد . كمترين حكمت اصرار تو در دعوت اين است كه لجاجت وطغيانگرى آنان نمودار

46