خدا نبوده ولىّ خود خواه توست . دريغا ، هر كسى كه مطابق خوى وطبيعت تو زندگى كند در نظر طبيعت تو ولى ونبى مىنمايد .
برو از هوى وهوس دست بردار ، باشد كه عطر هواى الهى مشامت را بنوازد دماغ تو از استشمام اين همه هواى متعفن هوى وهوس فاسد گشته عطرهاى جان فزاى مشگ وعنبر در مقابل مغزت رونقى ندارد . آرى - < شعر > عاشقى تو بر نجاست همچو زاغ بوى مشكت مىنگيرد در دماغ < / شعر > اين سخن هم پايانى ندارد ، برويم سراغ آن آهو كه در آخور خرها به اين سو وآن سو مىدود .

311