< شعر > ( ( 3513 ) ) شربتى خوردم ز الله اشترى تا به محشر تشنگى نايد مرا ( ( 3514 ) ) آنكه جوى وچشمه ها را آب داد چشمه‌اى در اندرون من گشاد ( ( 3515 ) ) اين جگر كه بود گرم وآب خوار گشت پيش همت او آب ، خوار ( ( 3516 ) ) كاف كافى آمد او بهر عباد صدق وعده كهيعصاد ( ( 3517 ) ) كافيم بدهم تو را من جمله خير بىسبب بىواسطهء يارى غير ( ( 3518 ) ) كافيم بىنان دهم سيرى تو را بىغلام وچاكرت بخشم كيا ( ( 3520 ) ) كافيم بىدارويت درمان كنم كوه را وچاه را ميدان كنم ( ( 3519 ) ) بىكتاب واوستا تلقين دهم بىبهارت نرگس ونسرين دهم ( ( 3521 ) ) موسيى را دل دهم يك نور وتاب كه طپانچه مىزند بر آفتاب ( ( 3523 ) ) چوب را مارى كنم من هفت سر كه نزايد ماده مار او را ز نر ( ( 3524 ) ) خون نياميزم در آب نيل من خود كنم خون عين آبش را به فن ( ( 3525 ) ) شاديت را غم كنم چون آب نيل كه نيابى سوى شادىها سبيل ( ( 3526 ) ) باز چون تجديد ايمان بر تنى باز از فرعون بيزارى كنى ( ( 3527 ) ) موسى رحمت ببينى سر زده نيل خون بينى از او آب آمده ( ( 3528 ) ) چون سر رشته نگه دارى درون نيل ذوق تو نگردد هيچ خون ( ( 3529 ) ) من گمان بردم كه ايمان آورم تا از اين طوفان خون آبى خورم ( ( 3530 ) ) من چه دانستم كه تبديلى كند در نهاد من مرا نيلى كند ( ( 3531 ) ) مسوى چشم خود يكى نيلم روان برقرارم پيش چشم ديگران ( ( 3532 ) ) هم چنان كه اين جهان پيش نبى غرق تسبيح است وپيش ما ابى ( ( 3533 ) ) پيش پيغمبر جهان پر عشق وداد پيش چشم ديگران مرده وجماد ( ( 3534 ) ) پست وبالا پيش چشمش تيز رو از كلوخ وسنگ او نكته شنو ( ( 3535 ) ) با عوام اين جمله پست ومرده اى زين عجبتر من نديدم پرده اى ( ( 3536 ) ) گورها يكسان به پيش چشم ما روضه وحفره به چشم اوليا < / شعر >

30