< شعر > ( ( 668 ) ) مىگريزم تا رگم جنبان بود كى فرار از خويشتن آسان بود ( ( 669 ) ) آنكه از غيرى بود او را فرار چون از او ببريد او گيرد قرار ( ( 670 ) ) من كه خصمم هم منم اندر گريز تا ابد كار من آمد خيز خيز ( ( 671 ) ) نى به هند است ايمن ونى در ختن آن كه خصم اوست سايهء خويشتن ( ( 649 ) ) اختيار آن را نكو باشد كه او مالك خود باشد اندر اتقوا ( ( 650 ) ) چون نباشد حفظ وتقوى زينهار دور كن آلت رها كن اختيار ( ( 655 ) ) گر بدى صبر وحفاظم راهبر برفزودى اختيارم كرّ وفر < / شعر > قدرت واختيار براى آن فرد وطبقه وجامعه شايسته است كه بتواند مالك خويشتن بوده باشد قدرت نعمت بزرگ خدا دادى است واختيار عالىترين پديدهء روانى كه انسان را از همه ى موجودات طبيعى جدا كرده ودر قلمرو مخصوص قرار داده است .
جريان تمام جهان هستى با نيرو صورت مىگيرد ورشد وكمال انسانى هم وابسته به مقدارى از اختيار است كه به دست مىآورد .
اين دو نعمت بزرگ با كمترين بىاعتنايى به دردناكترين نقمت ونكبت تبديل مىگردند .
آن همه ويرانگرىها كه سر تا سر تاريخ بشرى را ننگ آلوده كرده است ، نه از آسمان فرود آمده ونه از زمين روييده است ، زيرا آن چه كه از آسمان فرود مىآيد واز زمين مىرويد خود قدرت است كه بدون آن نه حركتى وجود دارد ونه كمالى وهم چنين آن چه كه از طبيعت انسانى مىرويد اختيار وآزادى است وبدون آزادى نه انسانى وجود دارد ونه ارزشهايش .

258