متنفر مىشويد ؟ اگر چنين تصورى كرده‌ايد ، بسيار تصور به جايى بوده است . چرا ؟ براى آن كه زندگى چيزى است كه بايستى بوسيله كار وكوشش از سنگلاخ طبيعت استخراج شود . منفى كردن تلاش از زندگى مساوى منفى ساختن خود زندگى روحى تكاملى است . هم چنين است موضوع زندگى روحى تكاملى . اين انسان با موجوديتى كه دارد اگر زندگى روحى تكاملى را مانند يك عدد سيب در پيش رويش بگذارند وبگويند : كه اين سيب را بخور مانند اين است كه به او بگويند آن سنگ را بخور ، تكامل غير اختيارى وبدون تلاش وتقلا آن اندازه با روح آدمى مناسبت دارد كه شمشير به كف بالاى سر شما بايستند وبگويند : شما اين غذا را آزادانه بخوريد والا شما را خواهيم كشت . مناسبت شمشير با آزادى همان مناسبت تكامل اجبارى با روح آدمى است همهء ما كم وبيش با اين پديدهء روانى رو به رو شده‌ايم كه بردبارى در موقع غليان هوى وهوس حيوانى چه عظمت وجلال شگفت انگيزى در درون ما ايجاد كرده است ، زيرا - آن عظمت وجلاى درون در حالات معمولى شبيه به آبى است كه در ته چاه مانده وشخصيت ما در فاصلهء زيادى از قعر چاه خيره مانده است .
تفسير ابيات اى طاووس خوش پر وبال ، چرا پرهاى زيبايت را بر مىكنى ؟ به جاى كندن بال وپر خدا دادى ، دل از آن بركن ، زيرا مجاهدت بدون تصور دشمن مفهومى ندارد چنانچه اگر شهوتى در كار نباشد توليد نسل رخت از هستى بر مىچيند .
اگر تو ميل به چيزى نداشته باشى ، شكيبايى وخود دارى از آن ارزشى ندارد واگر دشمنى در روياروى تو صف آرايى نكند ، احتياجى به سواره نظام ندارى تو به جاى آن كه آلت تناسلى خود را مختل بسازى ورهبانيت پيش گيرى ، در مقابل شهوات عفت وپاك دامنى را پيشه ساز .
آيا بدون وجود هوى وهوس نهى از هوى امكان پذير بود ؟ مگر با مرده ها هم جنگ مىتوان براه انداخت ؟ خداى ما كه فرموده است انفاق كنيد ، آيا اين

243