به آنها تقديم مىدارى ، در حقيقت گواه صدق براى اثبات محبت نسبت به آنان ابراز مىدارى ، هر كسى در اين دنيا ، به وسيلهء مال يا ساير چاره سازىها مىخواهد گوهر درونى خود را اظهار نمايد زكات وروزهء شما گواه سخاوت وتقواى شما است ، روزه ها كه گرفته‌اى باز گو كنندهء پرهيز تو از حلال است كه روشن مىدارد كه به طريق اولى پيوندى با حرام نداشته‌اى ، زكاتى كه داده‌اى مىگويد : اين شخص با ايمان كه از مال خود دست بر مىدارد ، مال ديگران را نخواهد دزديد ، اگر روزه وزكات به حيله گرى تو گواهى بدهند ، انحراف تو در محكمه عدل الهى ثابت خواهد گشت در اين هنگام اين گواه آورنده مانند آن صياد است كه دانه ها مىپاشد ولى نه از روى رحم وكرم بلكه براى شكار ، گربه در ماه رمضان روزه دارد ، اما براى شكار غذاى خود در كمين خفته است . اين انسان تبهكار ، با انحراف خود مردم را در بارهء نماز وروزه بد گمان كرده وآن عبادات مقدس را بد نام مىكند ، مگر فضل خداوندى بداد اين كجروان برسد واز اين بديها پاكشان سازد ، وبدان جهت كه رحمت الهى بر همه چيز سبقت دارد ، به حيله گريهاى آن كجرو ، نورى مىبخشد ونتايج كوشش او را از آميزش به كثافتها پاك مىكند وحماقتش را با باران رحمت شستشو مىدهد وبدين سان ، غفارى خداوندى آشكار مىگردد كه همهء گناهان را مىبخشايد .

153