< شعر > و في ساعة أو دون ذلك من تلا بمجموعه جمعي تلا ألف ختمة [1] < / شعر > و در ساعتى يا كم از ساعتى ، هزار بار ختمه را ، يعنى مجموع قرآن را من الفاتحة إلى الخاتمة ، بخواند آن كس از اين اوليا كه به مجموع خود از نفس و قوا و اعضايش متابعت و پيروى كند مر اين حضرت جمعيّت مرا ، به ازالت احكام جزئيّت از هر يك از نفس و قوا و اعضايش ، و عدم اضافت حكمى و اثرى از اوصاف و آثار نفس و قوا به خودشان ، و چون اين حسن و كمال متابعت دست دهد ، حينئذ از قيد زمان باز رهد ، پس چيزى كه از غير او در زمان متطاول ، ظاهر شود از وى به اندك زمانى صادر گردد .
قال العبد الشارح - أصلحه الله - : و يكى از نوادر اين حال مذكور آن است كه من كه نويسندهء اين حروفم ، شنيدم از شيخ بزرگوار طلحه لشترى عراقى - رحمه الله - كه گفت : من از شيخ شيخ زاده عماد الدين فرزند شيخ الشيوخ جنيد وقته ، شيخ شهاب الدين السّهروردى - رضي الله عنهما - شنيدم كه گفت : وقتى در خدمت پدرم شيخ الشيوخ - رضي الله عنه - به حجّ رفتم ، روزى در اثناى طواف ، شيخى ديدم كه خلق در عين طواف ، بدو تقرّب و تبرّك مىنمودند و زيارتش مىكردند ، أصحابنا مرا به نزد وى به فرزندى شيخ الشيوخ تعريف كردند ، آن شيخ مرا ترحيب فرمود و بر سرم بوسه اى داد كه اثر آن تا اكنون در خود مىيابم ، و در آخرت بدان عظيم اميدوارم ، پس چون بعد از إتمام سبع و فراغ از ركعتى الطواف ، به خدمت شيخ - رضي الله عنه - رجوع كرديم ، أصحابنا گفتند كه : شيخ زاده را به شيخ عيسى مغربى نموديم و ترحيب عظيمش كرد و بر سرش بوسه داد ، شيخ الشيوخ ، عظيم بشاشت و استبشار اظهار فرمود ، آن گاه جماعت أصحابنا به ذكر شمايل اين شيخ عيسى - رضي الله عنه - مشغول شدند و از آن جمله ، گفتند كه شنوديم كه او را در شبانه روزى هفتاد هزار ختمه ، ورد است ، يكى از كبار

[1] الختمة من اصطلاح القرّاء ، و قد ذكره الشارح العلامة ( رض ) .

634