بغير مضطر كرده است و بعضى تخصيص بغير شاب داده است و دليلى بر اين دو قول نيست و جماعتي ذكر كرده اند كه مصرف اين كفّاره فقرا و مساكين از اهل ايمان است و به يك نفر هم مىتوان داد و نيز ذكر كرده اند كه معتبر در اول و وسط و اخر عادت زوجه است پس اول در زنى كه سه روز عادت اوست روز اوّل اوّلست و وسط روز دويّم و اخر روز سيّم و هكذا و نيز ذكر كرده اند كه فرقي ما بين دائمه و منقطعه و حرّه و امه نيست و بعضى گفته اند كه در امر سه مد تصدّق كند و بعضى گفته اند كه برده مسكين تصدق كند و در الحاق اجنبيه خلاف است و محل تفصيل اين جمله با سائر فروع كتب فقه است و بالجمله مراد بدينار چنانكه دانستي همان يك مثقال شرعى از طلاى خالص سكه زده شده است كه اشرفي هيجده نخودي باشد و بعضى شرط ندانسته اند كه سكه زده باشد و بعضى تقدير كرده اند دينار را در اين مسأله بده درهم و دليلى بر آن نيست و ظاهرا آنست كه در آن اعصار نصف دينار

411