سال 415 وفات يافته است ( نك‌ : ارجاعاتى كه در الغدير آمده است ) . مق‌ : آقا بزرگ در اين باره كمتر اطمينان دارد ( النابس صص 158 - 160 ) . شارح از الشريف أبو الحسن محمد بن جعفر المحمدى ( زندگى در اواخر قرن چهارم ) روايت مى كرده است . ابن طاووس از نسخه‌اى با تاريخ رمضان 433 استفاده كرده كه به قول او به خط سلامى بوده است ; روشن است كه چنين چيزى ممكن نيست ، بنابراين يا ابن طاووس اشتباه كرده يا اينكه تاريخى كه در اليقين چاپى آمده اشتباه است .
نسبت " الاقساسى " مربوط به قريه‌اى نزديك به كوفه است ( نك‌ : ابن الاثير ، اللباب 1 / 80 - 81 ، ابن عنبه عمده ص 212 = چ نجف 263 ; الدرجات ص 505 ; اعيان 12 / 289 ) .
572 . كتاب تفسير القرآن / أبو الحسن على بن ابراهيم بن هاشم القمى ( زنده در 307 ) ذريعه 4 / 302 ش 1316 فرج المهموم 25 - 27 سعد السعود 10 ، 83 - 88 درباره مؤلف نك‌ : Asher - Bar صص 41 - 58 . ابن طاووس ( سعد 87 ) ياد آور مى شود كه نسخه ء او مشتمل بر چهار جزء در دو مجلد بوده است . مورد نقل شده در فرج المهموم 25 - 27 ، نقلى از تفسير قمى از آيه 76 سوره انعام است ( = قمى ، تفسير 1 / 206 - 207 ; با اندكى اختلاف ) . سعد 83 - 84 ( كراسه سوم برگ 6 - پ [ احتمالا از مجلد اول ] ) = قمى 1 / 59 ( آيه 124 / بقره ) ; سعد 84 - 85 ( مجلد اول جزء دوم ، كراسه نوزدهم برگ 1 - پ ) = قمى 1 / 277 ( آيه 33 / انفال ) ; سعد 85 - 86 ( مجلد دوم ، جزء اول [ = جزء سوم از آغاز ، به تصريح ابن طاووس ] ، كراسه هيجدهم برگ 10 - پ ) ( نقل به معنى ) = قمى 1 / 377 - 378 ( آيات 94 - 95 / حجر ) ( بايد توجه داشت كه در نسخه ء چاپى جلد اول با تفسير سوره نحل خاتمه مى يابد ) ; سعد 87 ( مجلد دوم ، جزء دوم [ = جزء چهارم از آغاز ] ، كراسه سى و هفتم برگ 3 - پ ) = قمى 2 / 146 - 147 ( آيه 83 / قصص ) . ابن طاووس در ادامه ء هر نقل توضيحاتى داده است . سند قبل از

544