346 - 339 . pp . مورد سوم ( كه تنها در ترجمه ء فارسى طرائف آمده ) سخنانى است كه أبو سفيان در زمان خلافت عثمان ايراد كرده است .
461 . نهج البلاغه / أبو الحسن محمد بن الحسين بن موسى الشريف الرضى ( م 406 ) ذريعه 24 / 412 ش 2173 كشف المحجة 9 ، 73 فرج المهموم 56 ، 58 ، 144 طرائف 346 / 93 ، 419 / 127 ، 508 - 509 / [ ند 158 ] درباره اين تأليف نك‌ : بروكلمان 1 / 511 ، ذيل 1 / 132 ( در آنجا به اشتباه به " المرتضى " نسبت داده شده ) 705 ( بروكلمان در آنجا مى گويد شاهد قطعى بر اينكه كتاب از رضى يا مرتضى باشد وجود ندارد [ ! ] ) . ابن طاووس از سيد رضى به عنوان مؤلف ( مصنف ، مؤلف ، صاحب ) اشاره كرده ( فرج المهموم 58 ، طرائف 1 [ ص 420 ، 509 ] ) و تأكيد مى كند كه خطبه ها و حكمى كه در آنجا آمده متعلق به امام على [ ع ] است .
ابن طاووس توجه را به اسرار موجود در نهج ( كشف ص 9 ) و نيز اطلاعاتى كه در آنجا درباره دشمنان على [ ع ] آمده ( كشف ص 73 ) جلب مى كند ; وى خاطرنشان مى كند كه در برخى از خطبه ها تأكيد شده كه خدا را نمى توان با مخلوقات تشبيه كرد ( طرائف ص 346 / 58 ) . ابن طاووس در طرائف 1 ص 508 قطعه‌اى از مقدمه شريف رضى بر نهج البلاغه را نقل مى كند ( = ج 1 صص 7 - 8 در چاپ محمد أبو الفضل ابراهيم ، قاهره 1383 ) . مورد طرائف 419 / 127 مشتمل بر اشاره به خطبه سوم نهج كه معروف به " شقشقيه " است مى باشد ( نك‌ : نهج ج 1 صص 29 - 36 ; مق‌ : - › كتاب معاني الاخبار ) . مورد فرج المهموم 56 مشتمل بر بخشى از " خطبة الاشباح " است ( = نهج ج 1 ص 191 - 192 ; خطبه كامل در ج 1 صص 185 - 206 آمده است ) . ابن طاووس در فرج المهموم 58 و 144 به منجمى اشاره مى كند كه امام على [ ع ] را از رفتن براى جنگ با خوارج در ساعتى كه امام انتخاب كرده بود نهى كرد ( = نهج ج 1 ص 147 ) . ابن طاووس با استناد به المبرد ، منجم مذكور را " عفيف بن قيس الكندى

466