كه فرزند ، كتاب پدر را روايت كرده باشد ، اما چون ظاهرا هيچكدام از اين دو كتاب باقى نمانده نمى توان چنين مطلبى را اثبات كرد . سعد 248 = برگ 10 - ر ( آيه 213 بقره ) .
161 . * * غريب القرآن ب‌ ( يا : ل‌ ) شواهد الشعر / عبد الرحمن بن محمد الازدي ( زندگى در اوائل قرن سوم ) ذريعه 16 / 48 ش 197 سعد السعود 19 ، 221 عنوان تأليف و نام مؤلف از سعد گرفته شده ; در ذريعه " غريب القرآن " آمده است . در طوسى شرح زير را ارائه مى دهد : ( فهرست ص 45 ش 61 ; مق‌ : معالم ص 27 ش 139 ) ابان بن تغلب ( م 141 ) كتاب غريب القرآن كه شواهدى از شعر داشت تأليف نمود .
تأليفات ديگرى ( گويا تفسيرى ، گر چه طوسى ظاهرا آن را تصريح نكرده ) به توسط محمد بن السائب الكلبى ( م 146 ) ( مق‌ : - › تفسير [ الكلبى ] ) وابو روق عطيه بن الحارث ( در باره ء وى نك‌ : ابن سعد 6 / 369 ، در آنجا او را صاحب التفسير مىنامد ; تهذيب 7 / 224 ; در رجال ابن داود [ ص 234 ] او را به عنوان تابعي متمايل به امام على [ ع ] و با نسبت همداني توصيف شده است ; نيز مق‌ : قزويني 1 / 118 ) تأليف شده است .
عبد الرحمن بن محمد ازدى كوفى اين چند كتاب را در يك كتاب ( كه طوسى به آن به " عنوان المشترك " اشاره مى كند ) فراهم آورده و موارد اتفاق و اختلاف اين سه مؤلف را شرح داده است . گزارش نجاشى ( ص 12 ش 7 ) مختصرتر است ; او تنها يادآور شده است كه هر سه كتاب ( كتاب تفسير ابان ، كلبى وابو روق ) در يك كتاب گردآورى شده اما مؤلف را محمد بن عبد الرحمن بن فنتى مىنامد ( روشن نيست كه كداميك از اين اسامى درست است . من همان را كه ابن طاووس ياد كرده در عنوان اين شماره آوردم ) .
تأليفى كه نجاشى وطوسى از آن ياد كرده اند در سعد ص 19 ، 221 نقل شده است . نقل سعد 221 از جزء دوم كراسه اول برگ 5 - ر ( 28 مريم آيه : يا اخت هارون ) اخذ شده است .

278