در اينجا پس از ذكر شهادت به لا إله الاّ اللّه مىفرمايد :
« وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ » ( و شهادت مىدهم كه حضرت محمّد بن عبدالله ( صلى الله عليه وآله و سلم ) بنده خدا و فرستاده اوست . ) كسى كه اين راه دقيق را مىخواهد طى كند و مىترسد كه در پيچ و خمهاى شرك و هواى نفس گرفتار شود ، بايد براى خود راهنماى لايقى را پيدا كند و آن راهنما پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) است .
اگر انسان موحّد شد و به « لا إله الاّ اللّه » شهادت داد ، قهراً از تمام ما سوى اللّه منقطع مىشود ، در مقابل غير خدا سر تعظيم فرود نمىآورد ، و از هواى نفس و آلودگى هاى نفس خودش را پاك مىكند ، و وقتى به نبوّت شهادت داد و در مقابل پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) تسليم شد ، قهراً گفته هاى پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را به كار مىبندد ، در مقام عمل آنچه را كه پيغمبر از طرف خدا آورده عمل خواهد كرد .
اقرار به نبوّت حضرت محمّد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) اقرار به همه چيزهايى است كه پيامبراكرم آورده است ، نمىشود كسى بگويد من حضرت محمّد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را قبول دارم ولى دستوراتى را كه آن حضرت از طرف خدا آورده است نپذيرد . پس هر كس نبوّت آن حضرت را پذيرفت واجبات را مىپذيرد و انجام مىدهد و محرّمات را ترك مىكند ، حتى در مستحبات و مكروهات و مباحات از پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) پيروى خواهد كرد ، چنانچه قرآن مىفرمايد : ( لقد كان لكم فى رسول اللّه أسوة حسنة ) ( 1 ) از براى شما و به نفع شماست كه به خوبى اقتدا به فرستاده خدا داشته باشيد ; يعنى در تمام حركات و سكنات خط پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را تعقيب كنيد .
پس اگر انسان اين دو پايه را كه توحيد و رسالت باشد محكم كند ، قهراً شاخه هاى ديگر بر اين دو ريشه و بر اين دو پايه متكى و متفرع است .

1 - سوره احزاب ، آيه 21

601