بعضى از كتب اهل سنّت نسبت داده مىشود كه شيعه قائل به تحريف قرآن است و رواياتى را دستاويز نموده اند ، درست نيست ; اين جور روايات در كتب اهل سنّت هم هست ; ( 1 ) و بزرگان علماى شيعه در جميع اعصار حتى ادّعاى اجماع و ضرورت كرده اند كه قرآن تحريف نشده است ، و بهترين دليلش يكى آيه شريفه قرآن است : ( انّا نحن نزّلنا الذّكر و انّا له لحافظون ) ( 2 ) ما قرآن را نازل كرديم و ما هم حافظ قرآن هستيم كه مبادا دستبردى به آن زده شود . و نيز فرموده است : ( لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه تنزيل من حكيم حميد ) ( 3 ) و هيچ گاه باطل بر قرآن مستولى نخواهد شد نه الآن و نه بعد از اين . ( 4 ) دوّمين دليل براى عدم تحريف قرآن اين است كه طبق روايات زيادى كه داريم ائمه ( عليهم السلام ) فرموده اند هنگام برخورد با اخبار متعارض آن را به قرآن عرضه كنيد ، خبرى كه مطابق قرآن است بپذيريد و اگر مخالف قرآن است رد كنيد ; يعنى قرآن ملاك عمل است كه ائمه ( عليهم السلام ) همچون امام باقر و امام صادق ( عليهما السلام ) فرموده اند كه اخبار متعارض را به قرآن عرضه بداريد ، ( 5 ) پس معلوم مىشود كه قرآن حجّت است ، و اگر تحريف شده بود حجّت و قابل عرضه نبود .
به هرحال بعضى روايات كه در كتب شيعه هست و دلالت بر تحريف قرآن مىكند ، اوّلا : امثال اين روايات يا بيشتر در كتب اهل سنّت نيز موجود است ، و ثانياً :

1 - بخارى ، ج 4 ، ص 179 2 - سوره حجر ، آيه 9 3 - سوره فصّلت ، آيه 42 4 - « تحريف قرآن » يعنى كم شدن يا زياد شدن آن ، و هر دو مصداق باطل مىباشد و آيه ( لايأتيه الباطل . . . ) كه با فعل مستقبل شروع مىشود ، به خوبى دلالت مىكند بر اين كه در آينده نسبت به زمان نزول آيه هيچ باطلى بر قرآن وارد نخواهد شد . 5 - اصول كافى ، ج 1 ، ص 69 ، حديث 1 تا 6 ; وسائل الشيعة ، ج 18 ، ص 75 تا 89 ، باب 9 از صفات قاضى

552