در بازار عكاظ عرضه مىنمود ، فصحاى عرب اشعار و خطابه هاى ممتاز خودشان را به كعبه آويزان مىكردند تا ديگران به اهميّت آن پى ببرند ; قرآن از نظر فصاحت و بلاغت طورى بود كه وقتى نازل شد ، هفت قطعه شعرى كه هفت نفر از گويندگان مبرّز عرب گفته بودند و در كعبه آويزان بود به نام « معلّقات سبع » ( 1 ) آنها را برداشتند . از طرف ديگر تمام مردم مكه با پيغمبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) مخالفت مىكردند ، و او به آنان اظهار مىكرد : اگر شك و ترديد داريد كه اين گفته ها از خداست يك سوره مثل قرآن بياوريد ، آنها به پيامبر مىگفتند : اگر مال يا زن يا رياست قوم و قبيله مىخواهى به تو مىدهيم و دست از ادّعايت بردار ، و او در جواب مىفرمود : اينها كه چيزى نيست ، اگر خورشيد را در يك دستم و ماه را در دست ديگرم بگذاريد ( يعنى افزون بر زمين و مخازن و ذخاير آن ) از راه و ادّعايم دست برنمى دارم . ( 2 ) شروع كردند به اذيّت كردن حضرت ، و چه جنگهايى عليه او به راه انداختند ، و چه نيروهايى در اين راه صرف نمودند ، آنان كه از نوابغ فصحا و بلغاى عرب بودند اگر مىتوانستند سوره اى مانند قرآن بياورند ، به جاى اين كه اينقدر نيرو و اموال خود را صرف مبارزه با پيامبر كنند آسانترين كار برايشان همين بود كه يك سوره مثل قرآن بياورند .
در سوره بقره خدا در مقام اظهار قدرت مىفرمايد : ( ان كنتم فى ريب ممّا نزّلنا على عبدنا فأتوا بسورة من مثله ) ( 3 ) اگر نسبت به آنچه بر بنده خودمان نازل كرديم در شك و ترديد هستيد يك سوره مثل اين قرآن بياوريد . و نيز : ( قل لئن اجتمعت الانس و الجنّ على ان يأتوا به مثل هذا القرآن لا يأتون بمثله و لو كان بعضهم لبعض ظهيراً ) ( 4 ) اگر همه جن و انس جمع شوند و بخواهند مثل اين قرآن را بياورند

1 - اكنون اين « معلّقات سبع » چاپ و منتشر شده است . 2 - سيره ابن هشام ، ج 1 ، ص 285 3 - سوره بقره ، آيه 22 4 - سوره اسراء ، آيه 88

525