مطلبى را از جلد دوّم دائرة المعارف انگليسى - چاپ سيزدهم ، صفحه 180 - ذيل لغت « Apocryphal - literature » كه در لغت انگليسى به معناى ادبيات و نوشتجات مجعول مىباشد ، نقل مىكند كه پاپ چلاسيوس اوّل كه در سنه 492 ميلادى ، يعنى 130 سال قبل از بعثت پيامبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) پاپ شد ، خواندن چند انجيل از جمله انجيل برنابا را نهى كرد ; و بعد در همان جلد دوّم در لغت « Apocryphal - literature » 24 انجيل را نقل مىكند كه همه اينها منسوب به حواريون حضرت عيسى ( عليه السلام ) بوده اند ; يعنى غير از اين چهار انجيل كه در دست است بيست و چهار انجيل ديگر بوده كه يكى از آنها انجيل برنابا است .
پس انجيل هايى كه ولادت ، صعود و كلمات حكمت آميز حضرت عيسى ( عليه السلام ) را ضبط كرده اند ، مطابق اين تاريخ 28 عدد بوده است كه 4 تاى آنها همين انجيل هاى فعلى است و 24 عددش را « Apocryphal - literature » - ادبيات و نوشتجات مجعول - شمرده اند ، و انجيل برنابا جزء آنها بوده است ، و در آن انجيل در چندين مورد از پيامبر ما با نام محمّد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ياد شده است .
از جمله مطالبى كه در انجيل برنابا وجود دارد و با انجيل هاى ديگر تفاوت دارد اين است كه آن انجيل ها مىگويند حضرت عيسى را به دار زدند ، ولى انجيل برنابا مىگويد كه حضرت مسيح ( عليه السلام ) به دار زده نشد و « يهودا اسخريوطى » كه شيطنت كرده بود به صورت حضرت در آمد و وقتى كه براى بازداشت آن حضرت آمدند يهودا را گرفتند و به دار زده شد .
در اينجا يك قسمت از آن را مىخوانيم : « پس چون كه مرا مردم خدا و پسر خدا خواندند با اين كه من در جهان بيزار بودم خدا خواست كه مردم مرا استهزاء كنند در اين جهان به مرگ يهودا ( 1 ) در حالتى كه معتقد باشند به اين كه من همانم كه بر دار

1 - « يهودا » اوّل از حواريين بوده و بعداً منافق شد و عليه حضرت عيسى ( عليه السلام ) شيطنت نمود .

491