« مَضْرُوبَةٌ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَنْ دُونَهُمْ حُجُبُ الْعِزَّةِ ، وَأَسْتَارُ الْقُدْرَةِ » ( آنان در پس حجاب عزّت و پرده هاى قدرت پنهان ، و دست ديگران از ساحت آنان به دور است . ) اينها به قدرى مقامشان شامخ است كه ملائكه داراى مراتب پايين نمىتوانند مقام آنها را درك كنند . اين جمله مىخواهد بگويد : آنان به قدرى به حق تعالى نزديك هستند و تجرّدشان به قدرى است كه وسائط فيض پايين تر و يا اين عالم مادّه ، وجود آنها را نمىتوانند درك بكنند ; همان گونه كه وجود حق تعالى به خاطر تجرّد محض قابل درك نيست .
قسم چهارم از ملائكه شريفترين نوع ملائكه هستند . اين است كه درباره آنها حضرت مىگويد : بين آن ملائكه و موجودات پايين تر پرده هاى عزّت و قدرت زده شده است . البته پرده نيست بلكه در اثر شدّت نور ، پايينى ها نمىتوانند آنها را درك كنند . مثل اين كه شما نمىتوانيد نور خورشيد را به خاطر قوّت و شدّتش ببينيد . در حقيقت اين تعبيرها كنايه و تشبيه است ، يعنى قدرت و عظمت اين ملائكه به حدّى است كه نه ملائكه پايين تر و نه غيرملائكه نمىتوانند قدرت آنها را درك كنند .
« لاَيَتَوَهَّمُونَ رَبَّهُمْ بِالتَّصْوِيرِ » ( آنها براى پروردگارشان در وهم خود تصويرى نمىانگارند . ) از يك طرف پايينى ها نمىتوانند آنها را درك كنند و از طرف ديگر آنها در ادراك ذات خدا مثل من و شما نيستند . ما نمىتوانيم حقيقت خدا را ادراك كنيم ; ولى بسا در ذهنمان تصورهاى غلطى پديد آيد مثلاً در ذهنمان مىآيد كه العياذ باللّه خداوند گلوله نور است يا در آسمان است ; اما اين ملائكه مثل ما واهمه و خيال و اين جور چيزها را كه باعث شود كج فكر كنند ندارند ; آنها نزديك به حق هستند و ادراكشان نسبت به حق تعالى خيلى قويتر از ماست ، آنها چون به خداوند نزديك هستند

286