چون مدّتى با ملائكه محشور بوده در عرف گفته مىشود كه جزء آنان بوده است ; از قرآن استفاده مىشود كه جن هم مانند انسانها مكلّف هستند ، مىفرمايد : « عدّه اى از جن آمدند و قرآن را شنيدند و ايمان آوردند و اطاعت دستور خدا نمودند » ( 1 ) .
آنهايى كه گفته اند شيطان جزء ملائكه و از جنس آنان بوده ، آيه ذكر شده را كه صريحاً فرموده : « كان من الجنّ » شيطان از نوع جن بود ، توجيه كرده و گفته اند معناى « جن » مستور و پنهان بوده است و به همين جهت به بچّه در رحم مادر « جنين » مىگويند ، چون پوشيده از چشم هاست ; و ملائكه نيز از چشم بشر مستور و پنهان هستند ، از اين رو به آنان جن گفته مىشود . ولى اين توجيه قطعاً خلاف ظاهر آيه قرآن است ، به علاوه با روايات وارد شده در تفسير قرآن كه شيطان را غير از ملائكه و از جن دانسته منافات دارد . ( 2 ) بهشتى كه حضرت آدم در آن سكنى داشت كجا بود ؟
بحث ديگرى كه هست اين است كه آيا بهشتى كه موقتاً حضرت آدم در آنجا سكنى داشت همان بهشتى است كه خدا وعده داده است كه تمام مردم مؤمن به آنجا مىروند ؟ يا اين بهشت باغى بوده است در همين دنيا ؟
اصلا « جنّت » به معناى باغ است . ( جَنَّاتُ عَدْن ) ( 3 ) كه قرآن مىگويد يعنى باغهاى محلّ اقامت دائمى ، و باغ چون معمولا از درخت پوشيده است به آن جنّت گفته شده است .
عدّه اى مىگويند محل سكونت حضرت آدم در دنيا و در آن باغ بوده است و

1 - سوره جن ، آيات 13 و 14 2 - مدرك آيه و روايت در صفحه قبل آمد . 3 - سوره بيّنة ، آيه 8

357