شعاع گسترده از مقام ربوبى است . بنا بر اين ، تكاپوى « من » ( جلوه گاه هستى آفرين ) در مسير و جاذبيت شعاع گسترده از مقام ربوبى ، همان مطلق است كه فرزند ابي طالب را به اوج قدرت انسانى رسانيده است .
اين تكاپو تنها در مجراى قوانين و اصول انسانى - الهى بثمر مىرسد . براى چنين تكاپو شكست و پيروزى ، و دوست و دشمن و شادى و اندوه و گريه و خنده و داشتن و نداشتن و تنهايى و تراكم جمعيتها و محراب عبادت و ميدان جنگ و زمامدارى و گوشه گيرى ، حبابهايى هستند كه در دنبال عواملى سر بر مىكشند و سپس در اقيانوس مطلق فرو مىنشينند . اينست محصول آن مطلقى كه على را به اوج قدرت انسان - الهى نائل ساخته است .
< فهرس الموضوعات > چند جمله از بزرگترين متفكران و صاحبنظران اسلامى < / فهرس الموضوعات > چند جمله از بزرگترين متفكران و صاحبنظران اسلامى < فهرس الموضوعات > يكم - ابن سينا < / فهرس الموضوعات > يكم - ابن سينا - ( حسين بن عبد اللَّه ) : « و براى اين بود كه شريفترين انسان و عزيزترين انبياء و خاتم رسولان صلَّى اللَّه عليه و آله و سلَّم چنين گفت با مركز حكمت و فلك حقيقت و خزانهء عقل امير المؤمنين كه : يا علىّ اذا رأيت النّاس يتقرّبون الى خالقهم بانواع البرّ تقرّب انت اليه بانواع العقل تسبقهم .
گفت : اى على ، چون مردمان در تكثر عبادت رنج برند ، تو در ادراك معقول رنج بر تا بر همه سبقت گيرى ، و اين چنين خطاب را جز چون او بزرگى راست نيامدى كه او در ميان خلق چنان بود كه معقول در ميان محسوس ، لاجرم چون با ديدهء بصيرت عقل مدرك اسرار گشت همهء حقايق را دريافت و ديدن حكم داد و براى اين بود كه گفت : لو كشف الغطاء ما ازددت يقينا ( اگر پرده برداشته شود ، بر يقين من افزوده نگردد ) . هيچ دولت آدمى را زيادت از ادراك معقول نيست ، بهشتى كه به حقيقت آرسته باشد به انواع زنجبيل و سلسبيل ادراك معقول است و دوزخ با عقاب و اشغال متابعت اشغال جسمانى است كه مردم در بند هوا افتند و در جحيم

181