كار و كوشش آدمى و فعاليت او در انتخاب وسيله‌ها ، براى بهم پيوستن دو عنصر اول و دوم مىباشد كه مطرح نموديم .
عنصر سوم - هدف در همهء موارد حقيقتى است خارج از موقعيت فعلى انسان هدفگير . زيرا چيزى كه بيرون از سلطه و اختيار آدمى نبوده باشد ، مانند جزئى از اوست و اشتياق و كار براى وصول به چيزى كه جزء آدمى محسوب مىشود ، تحصيل حاصل است كه نامعقول مىباشد ، مگر براى تجديد نظر در ارزش و عظمت آنچه كه دارا مىباشد .
انسانها در انتخاب هدف كه حقيقتى خارج از آنها است به دو گروه عمده تقسيم مىگردند : گروه يكم - انسانهايى هستند كه جويبار حيات و عوامل جبرى محيط و تاريخ ، آنها را با خود مىبرند ، اينان كارى با آن ندارند كه موقعيت فعلىشان مىتواند با هدفگيرىهاى عالى ، در مجراى تكامل قرار بگيرد . هدفگيرى اين گروه بىشباهت به هدفگيرى غريزى ساير حيوانات نيست كه در جريان زندگى نه اعتلايى مىفهمند و نه سقوطى . هدف براى اينان عبارت است از حقيقتى كه ساختمان وجودىشان آن را مىخواهد و بس .
گروه دوم - انسانهايى هستند كه هر موقعيتى را كه بدست بياورند ، كوشش جدّى به دگرگون كردن آن ، در هدفگيرىهاى عالىتر صورت مىدهند ، لذا هدفهاى عالى همواره براى اينان در خارج از موقعيتشان قرار گرفته و بجهت كششى كه به سوى آنها دارند ، همواره موقعيت فعلىشان را موقّت مىدانند .
مقصود از كشش به هدفهاى عالىتر آن نيست كه موجوديّت طبيعى يا ساختمان مغزى آنان دگرگون مىگردد ، نيز منظور آن نيست كه اينان هر لحظه اى تصرف خاصّى در اجزاى طبيعت انجام مىدهند و روابطشان با انسانها تغيير فيزيكى پيدا مىكند ، بلكه مقصود اينست كه هدفگيرىهاى عالى موقعيّت روانى آنان را گسترده تر و بينائىشان را تيزتر و اصالت حياتشان را در اين دنيا نيرومندتر مىگرداند و در نتيجه با اين كه جزئى از انسانها مىباشند ، ما فوق انسانها مىنگرند و ابعاد

83