و شهامت پيدا كرده ، ناخودآگاه دست به توليد نيروى درونى مىزند و به آگاهىهايش مىافزايد و در راه رسيدن به هدفهاى خويش تلاش مىكند . اين پديدهء سازنده از مختصات وصول به هدف است ، نه وسيله ، زيرا پيروزى در وسايل ، موفقيت در پيدا كردن عامل تسهيل هدف مىباشد و استقلالى براى خود ندارد .
دليل چهارم - شكست در رسيدن به هدفها ، چه بجهت خطا در هدفگيرى و چه به جهت ناچيزى خود هدف و يا كوتاه بودن دست از وسايل ، يكى از دو نتيجه مهم را با نظر به شخصيت آدمى بوجود مىآورد : نتيجه يكم - شخصيتهاى ضعيف كه عناصر حيات خود را بر قواعد سست و خيالات بنا نهاده‌اند ، در اولين يا دومين يا سومين شكست در هدفگيرى ( نسبت به درجات ضعف شخصيت ) راه خود را برمىگردانند و به موضوعات ديگرى جلب مىشوند كه ممكن است مفيد بحال آنان نباشد ، يا داراى سودى باشد ، و بهر حال راه خود را از نوع هدفهايى كه در راه وصول به آنها شكست خورده‌اند ، منحرف مىسازند .
اگر در راه هدفگيرىهاى جديد هم يك يا دو بار با شكست روبرو شوند ، يأس و نوميدى دمار از روزگارشان برمىآورد .
نتيجهء دوم - شخصيتهاى نيرومند ، كه در هدفگيرىها ، نخست عوامل و انگيزه‌هاى درونى و وضع عمومى موجوديت خود را دقيقا تحت محاسبه قرار داده و عوامل و شرايط برونى را بقدر لازم و كافى بررسى مىنمايند ، لذا اراده و تصميم آنان در هدفگيرىها ، با شكيبايىها و تحمل و متانت بسوى هدف بسيج مىشوند ، لذا كمتر از گروه اول با شكست روبرو مىشوند و در صورت شكست خوردن در بارهء يك هدف ، چون نيروى شخصيّتشان داراى جوشش دائمى است و از طرف ديگر مىدانند كه عوامل محاسبه ناشده در طبيعت و اجتماع ممكن است خط بطلان بر هدف آنان بكشند ، لذا نه تنها يأس و نوميدى به سراغ آنان نمىآيد ، بلكه با توجه و نيروى بيشترى متوجه همان هدف مىشوند و اگر هم بار ديگر با شكست روبرو شوند ، تجربه هايى بدست مىآورند كه گاهى ارزش سازندگى بيشتر

77