« اندرسكى » به كنايه مىگويد كه انسان براى خواندن اين مطالب ، « نياز » تازه اى پيدا مىكند به نام « فراگيرى حقه بازى » .
به طور كلى « اندرسكى » با استثناى چند تن از محققين با ذكر نام ، علماى علوم اجتماعى را متهم مىكند كه كمتر خود را وقف حقيقت يابى مىكنند و بيشتر به پول و شهرت و نام چسبيده‌اند كه البته در مقام مقايسه ، به ترتيبى كه پيش گرفته‌اند خيلى سريعتر مىتوانند به خواست خود برسند . به گفتهء او : در علوم اجتماعى « افراد خيلى كم سواد و بسيار غافل متوجه مىشوند كه مىتوانند به سهولت تمام يك محقق و استاد شوند . » سپس « اندرسكى » براى عينى كردن اتهام خود ، به شيوهء آنان ، يك آزمون « لغت شناسى » از دانشجويان علوم اجتماعى انگليس به عمل آورد و اثبات كرد كه « اين عده از همهء دانشجويان ديگر ، حتى رشته‌هاى مهندسى و فيزيك » كمتر نمره آوردند هدف « اندرسكى » از انتشار اين كتاب اين است كه به اهل مطالعه و تحقيق هشدار دهد كه در خواندن اين گونه آثار دقت به خرج دهند و فريب لغت پردازىها و فرمولها و جدولها و نتيجه گيرىها و اكتشافات مبتذل نويسندگان « والا مقام » را نخورند . « [ ترجمه از دوست عزيز فاضل محترم آقاى محمد جواد سهلانى در نشريهء اقتصاد و انديشه . ] تطبيق فطرت بر جريانهاى قانونى برخى از نيروهاى انسانى 1 - انديشه - انديشهء آدمى كه عبارت است از فعاليت روى واحدهاى معلوم براى بدست آوردن واحدهاى مجهول ، يا بطور عمومى فعاليت روى وسايل براى رسيدن به هدفها ، اگر در مجراى منطقى بكار بيافتد و در پيدا كردن روشنايىها و حذف و انتخاب روى وسايل راه‌هاى صحيح را پيش بگيرد ، فطرت چنين انديشه سالم و قدرت رسانيدن آدمى به هدف را دارا ميباشد .
و اگر انديشه در مجراى قانونى خود دچار اختلال گردد ، روشنايىها را از تاريكىها تفكيك نكند ، جزئى را بجاى كلى و كلى را بجاى جزئى بگيرد . . . اين

148