نام کتاب : ترجمه و تفسير نهج البلاغه ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 1 صفحه : 120
استعدادها و نيروهاى ممتاز كه آن شخصيتها دارا بودند . انجام بگيرد ، يعنى اطَّلاع به آن شخصيتها ، در راه بارور ساختن « خود حقيقى » انسانها ، استخدام شود ، نه عامل ميخكوب شدن در آستانهء شخصيتها ، بدترين شكل زندگى با « خود مجازى » تلقينى است كه انسان بخود مىكند و با اين كه در زنجير « خود مجازى » گرفتار است ، آن را « خود حقيقى » تلقى مىكند . اينان به خويشتن خيانت مىورزند و به خويشتن دروغ مىگويند و حيله گرى در خويشتن راه انداختهاند . هر سه نوع بازيگرى با « خود » بترتيب زير در قرآن مجيد گوشزد شده است : * ( « أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيامِ الرَّفَثُ إِلى » ) * [1] ( خداوند مىداند كه شما به خود خيانت مىورزيد ) * ( « انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ » ) * [2] ( بآنان بنگر چطور به « خود » شان دروغ مىگويند ) * ( « يُخادِعُونَ الله وَالَّذِينَ آمَنُوا » ) * [3] ( آنان فريب نمىدهند مگر « خود » شان را ) معناى ششم - هضم نكردن قدرتها و امتيازاتى كه در « خود » وجود دارد اين هم يكى از اسف انگيزترين انواع « از خود بيگانگى » است كه دو عامل درونى و برونى مىتواند آن را بوجود بياورد . يك مطالعهء مختصر در محصول فكر بشرى از آغاز تاريخ تاكنون و يك دقّت لازم در شدنهاى تكاملى كه موجب پيشرفتهاى شگفت انگيز بشرى گشته است ، اثبات مىكند كه انسان موجودى است خيلى با عظمتتر از آن چهرههاى محدودى كه قالبگيرىهاى محيط و تاريخ و تمايلات آنرا مىسازد . آيا بشر مىتواند در ميان اين قالبهاى بسته از همهء هشيارىهاى خود بهره بردارى نمايد آيا نيروى خلاقهء مغز بشرى همان است كه گاه و بيگاه