نسبت باسناد و متن احاديث و اتقان نسبت به اسلوب حديث و فنون آن مورد توجه و اقبال علاقمندان باين رشته بوده ، نامبرده تاريخ شام را در هشتاد مجلَّد [1] تصنيف نموده ، سپس ( ابن كثير ) در ستايش نسبت باو و تأليفاتش مبالغه و اطناب نموده ، و رساترين و كاملترين شرح حال او شرحى است كه سبكى در جلد 4 طبقاتش ص 273 - 277 ذكر كرده و او را و موثق بودن او را بسيار ستوده و اتقان او و تأليفات او را تقدير نموده ، و چنانكه ابن كثير بيان داشته ، نامبرده احاديث بسيارى دربارهء اين داستان مهمّ « غدير » در تاريخش آورده ، بعض از آنها در صفحات 40 و 58 و 80 و 86 و 88 و 98 گذشت و حديث او در نزول آيهء تبليغ و آيهء اكمال درباره على عليه السّلام خواهد آمد .
232 - حافظ - محمّد بن أبى بكر - عمر بن أبى عيسى - احمد ابو موسى مدينى [2] اصفهانى - شافعى ( در سال 501 متولَّد و در 581 وفات يافته ) ، ابن خلكان در جلد 2 تاريخش ص 161 شرح حال او را ثبت و گفته : نامبرده در حفظ و شناسائى ، پيشواى زمان خود بوده و در حديث و علوم داراى تأليفات سودمنديست ، سپس بذكر تأليفات او پرداخته ، و سبكى در جلد 4 طبقاتش ص 90 و ذهبى در جلد 4 تذكره اش ص 128 او را ذكر نموده‌اند و ذهبى دربارهء او چنين نگاشته : حافظ - شيخ الاسلام - بزرگ ، تقدم و پيشدستى در جمع و بررسى حديث با بلندى اسناد باو منتهي گشته ، و ابن الزينبى گويد : ابو موسى چندان زيست و زندگى كرد تا يگانهء عصر خود شد و از حيث اسناد و حفظ ، استاد زمان خود گرديد ، سمعانى گويد : من از او حديث استماع نمودم و از احاديث من نوشت و او ثقه و متّصف بصدق است ، عبد القادر گويد : براى نامبرده مسموعات حديث در اصفهان بحدّى حاصل گشت كه براى احدى در زمان او حاصل نگشت و مضافا بر اين مزيّت كه مخصوص او است مراتب حفظ و اتقان او است ، نامبرده داراى تصانيفى است كه در آن بر پيشينيان با وصف ثقه بودن و نيروى عفّت ( ؟ ؟ ؟ ) برترى و زيادتى يافته ،

[1] ابن كثير در تاريخش ذكر كرده كه : سه مجلد از آنها در شرح احوال و مناقب على امير المؤمنين عليه السلام است .
[2] بطوريكه سمعانى در « انساب » ذكر نموده مراد از - مدينى - نسبت بشهر اصفهان است .

190