در ص 398 مذكور است ، حديث او در صفحات 40 و 45 و 123 و 124 و 134 گذشت و حديث او در باب روزهء غدير خواهد آمد كه عده اى از اسناد آن صحيح و رجال آن ثقه هستند .
210 - مفسّر كبير ابو الحسن بن احمد بن محمّد بن على بن متّويه ( يا بر طبق ضبط ابن خلكان - متّويه ) - واحدى - نيشابورى - متوفاى 468 ، ابن خلكان در جلد 1 تاريخش ص 361 گويد : نامبرده در نحو و تفسير استاد عصر خود بوده و در تصانيف خود سعادت و توفيق نصيب او گشته ، بطوريكه در نظر عموم نيكو آمده و مدرسين در درسهاى خود از آنها نام مىبرند ، از جمله تصانيف او « الوسيط » و « البسيط » و « الوجيز » در تفسير ، و كتاب « اسباب النزول » از او است حديث غدير منسوب باو در ص 86 گذشت و در مورد نزول آيهء تبليغ دربارهء على عليه السّلام پيرامون واقعهء غدير نيز خواهد آمد .
211 - حافظ - مسعود بن ناصر بن عبد اللَّه بن احمد - ابو سعيد سجزى ( سجستانى ) متوفاى 477 ، ذهبى در جلد 4 تذكره اش ص 16 شرح حال او را ثبت و او را بعنوان : حافظ - فقيه - ياد كرده كه براى بدست آوردن حديث سفرها كرده و در نتيجه تصنيفاتى فراهم ساخته ، و محمّد بن عبد الواحد دقاق گويد : در ميان محدّثين از حيث اتقان و نيروى ضبط بهتر از او نيافتم ، و ابن كثير در جلد 12 تاريخش ص 127 دربارهء او گويد : در راه جمع حديث رنج سفر برده و حديث بسيار از اساتيد فن استماع نموده و كتب گرانبهاى بسيار گرد آورده ، نامبرده خوش خط و صحيح النقل و حافظ و ضابط بوده ، كتابى دربارهء حديث غدير اختصاص داده ، بعضى از طرق او در ص 44 و 85 و 98 گذشت و بعض ديگر خواهد آمد .
212 - ابو الحسن على بن محمّد جلابى - شافعى - معروف به ( ابن المغازلى ) متوفاى 483 ، كتاب او « مناقب » نمودار بارزى است از مراتب احاطه و تسلَّط او در حديث و فنون آن ، حديث او در ص 50 و 54 و 61 و 63 و 75 و 83 و 86 و 93 و 104 گذشت و جز آنچه ذكر شده خواهد آمد .

183