213 - ابو الحسن على بن حسن بن حسين - قاضى - خلعى - اصلا موصلى است و خانهء او در مصر است ، و در آنجا در سال 405 متولد شده و در 492 وفات يافته ، سبكى در جلد 3 طبقاتش ص 296 شرح حال او را نگاشته و گويد : نامبرده در عصر خود در مصر مركز اسناد و اخبار بوده ، و ابن سكره گويد ، فقيهى است داراى تصانيف ، متصدى مقام قضاوت شد و فقط يكروز داورى كرد و سپس از مقام خود مستعفى و در قرافه گوشه نشينى و انزوا اختيار نمود ، نامبرده بعد از ( حبّال ) در مصر مركز اسناد بوده ، حديث مناشدهء رحبه از كتاب او ( خلعيات ) بلفظ زيد بن يثيع نقل و ذكر خواهد شد .
214 - حافظ - عبيد اللَّه بن عبد اللَّه بن احمد بن محمّد بن احمد بن محمّد بن حسكان - ابو القاسم - حاكم نيشابورى - حنفى - معروف به ( ابن الحدّاد حسكانى ) ذهبى در جلد 3 تذكره اش صفحهء 390 شرح حال او را درج و گويد : نامبرده داراى اتقان بوده و عنايت و توجه تمامى بعلم حديث داشته ، مردى سالخورده و داراى اسناد عالى بوده ، ( حديث را ) تصنيف و گردآورى نموده ، نامبرده بعد از سال 490 وفات يافته ، كتابى جداگانه دربارهء حديث غدير نوشته ، حديث او در صفحات 60 و 85 و 99 گذشت و دو حديث از او در مورد آيهء اكمال دين و آيهء سأل سائل در واقعهء غدير خواهد آمد .
215 - ابو محمّد - احمد بن محمّد بن على ، عاصمى ، يكى از پيشوايان قرن پنجم ، مؤلف كتاب « زين الفتى در شرح سورهء هل اتى » و اين كتاب تسلط و احاطهء او را در تفسير و حديث و ادب نشان ميدهد ، چنانكه ضمن آن مخالفت و انكار شديد او را بر رفص و تشيّع آشكار ميسازد ! در كتاب مزبور « زين الفتى » حديث غدير را بطرق مختلفه با بررسى در اسناد آن روايت نموده كه بعضى از آنها در صفحات 47 و 61 و 79 و 88 و 92 و 127 ذكر شده و طرق ديگر او نيز خواهد آمد .

184