عرب ) بود او برادر رسول خدا بود هنگامى كه ميان مسلمانان عقد برادرى خواند ، او تابع بسيار محترمى نسبت به پيامبر بود او صاحب آيهء : * ( وَيُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّه مِسْكِيناً وَيَتِيماً وَأَسِيراً ) * بود او همسر فاطمه سيده زنان عالميان و سيده زنان بهشت بود او داماد خديجه كبرى بود او پسر عموى پيامبر بود كه او را سرپرستى كرد و تربيت نمود و كفيل او شد او در يارى پيامبر و جهاد در خدمتش راستى كه پسر ابو طالب بود و در روز مباهله نفس رسول خدا بود و او كسى بود كه ابو بكر و عمر حكمشان نافذ نبود مگر اين كه از او بپرسند اگر او تأييد مىكرد آنان انفاذ مىكردند و آنچه را كه او صلاح نمىدانست آنان رد مىكردند او از بنى هاشم تنها كسى بود كه داخل در شورى شد و به جانم قسم اگر اصحاب پيامبر قدرت بر دفع على ( عليه السلام ) داشتند او را دفع مىكردند چنان كه عباس را دفع كردند و اگر راهى داشتند او را به كلى كنار مىگذاشتند . ( 1 ) اما اين كه شما عباس را بر او مقدم مىداريد ( اين بر خلاف صريح آيه قرآن است ) خداوند مىفرمايد : « آيا سيراب كردن حاجيان خانهء خدا و عمران مسجد الحرام را همانند كار كسى قرار داديد كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد و در راه خدا جهاد كرده است اين دو هيچ گاه در نزد خدا يكسان نيستند » [1] .
به خدا قسم اگر يك صفت از مناقب و فضائل و آياتى كه در شأن على ( عليه السلام ) وارد شده در شما يا غير شما بود ، لايق خلافت و مقدم بر اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم مىشد على ( عليه السلام ) با داشتن آن همه فضائل بر همه اصحاب مقدم بود تا وقتى كه ولىّ امر امور مسلمانان شد و به كسى از بنى هاشم اعتناء نكرد جز به عبد الله بن عباس كه حق او را بزرگ شمرد و در حق او صله رحم كرد و به او اعتماد نمود ، پس خدا بيامرزدش اين ، كار او بود .
بعد ما و ايشان يد واحدى بوديم تا زمانى كه حكومت به دست ما افتاد ولى ما آنها را ترسانديم و بر آنها سخت گرفتيم و از آنان بيش از بنى اميه كشتيم واى بر شما

[1] سوره توبه ، آيه 19 .

90