رواياتى نقل كرده‌اند از جمله مسلم در صحيح خود از « طارق بن شهاب » روايت كرده كه گفت : بعضى از يهود به عمر گفتند : اگر براى ما يهوديان اين آيه : * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِيناً ) * نازل مىشد و روز نزول آن را مىدانستيم ، ما آن روز را عيد مىگرفتيم [1] . ( 1 ) به همين جهت بر تمام مسلمانان واجب است كه اين روز را بزرگ شمارند و آن را يكى از اعياد بزرگ اسلامى بدانند و در حديثى از پيامبر اكرم نقل شده كه فرمود :
« يوم الغدير افضل اعياد امّتى » [2] ( برترين عيدهاى امت من روز عيد غدير است ) .
به گفته دانشمندان بزرگ اهل تسنن چون : ابو ريحان بيرونى ، ثعلبى ، ابن طلحه ، ابن خلكان ، مسعودى ، طبرى و . . . « غدير » را از اعياد بزرگ اسلامى است كه در روزگارهاى گذشته مسلمانان جهان به بزرگداشت و تجليل مراسم آن عيد فرخنده اهتمامى به سزا داشتند و در تجديد خاطرات سعادتبخش غدير مىكوشيدند [3] . ( 2 ) احمد بن حنبل در مسند خود از « عبد الرحمن بن ابى ليلى » و ابن مغازلى در « المناقب » از « عميرة بن سعد » روايت كرده‌اند كه : على ( عليه السلام ) در رحبه كوفه مردم را سوگند مىداد كه هر كس از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم شنيده و خود شاهد جريان روز غدير خم بوده ، برخيزد و شنيده هاى خود را بگويد و كسانى كه خودشان نديده و نشنيده‌اند برنخيزند ، پس دوازده نفر برخاستند از جمله : ابو سعيد خدرى ، ابو هريره ، انس بن مالك . . . گفتند : ما رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم را آن روز ديديم و شنيديم در حالى كه دست او را در دست داشت ، مىفرمود : بار الها دوستى كن با كسى كه با او دوستى كند ، دشمنى كن با كسى كه با او دشمنى كند و يارى كن كسى را كه او

[1] مسلم ، صحيح ، ج 4 ، ص 2313 .
[2] بيرونى ، . الآثار الباقيه ، ص 334 - الغدير ، ج 1 ، ص 283 .
[3] مرحوم علامه امينى ، در كتاب ارزشمند « الغدير » در جلد اول فصلى را به عنوان « عيد الغدير في الإسلام » از ص 267 تا 293 اختصاص داده است .

313