* ( دِينِكُمْ . . . ) * [1] .
مناوى در « فيض القدير » مىگويد : وقتى ابو بكر و عمر اين معنا را يعنى كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم را كه فرمود :
« من كنت مولاه فهذا على مولاه » شنيدند ، گفتند : اى پسر ابو طالب مولاى هر مؤمن و مؤمنه شدى [2] .
« سيوطى » در « الدر المنثور » در ذيل آيه : ( * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ ) * ) در سوره مائده از « ابن مردويه » و « ابن عساكر » نقل مىكند كه هر دو از ابو سعيد خدرى روايت كرده‌اند كه گفت : وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم در روز غدير خم على ( عليه السلام ) را به خلافت نصب كرد و به ولايت او ندا در داد ، جبرئيل نازل شد و اين آيه را آورد : « * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ ) * .
سيوطى همين روايت را از ابو هريره نيز به اين عبارت نقل كرده كه گفت :
چون روز غدير خم يعنى هيجدهم شد ، رسول خدا فرمود : هر كه من مولاى اويم على مولاى اوست ، پس خدا اين آيه را نازل فرمود : ( * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ ) * ) و همين روايت را خطيب بغدادى در تاريخ بغداد نيز آورده است [3] .
ابو داود طيالسى به سند خود از على ( عليه السلام ) روايت كرده كه گفت : در روز غدير خم رسول خدا عمامه اى بر سرم نهاد كه دنباله اش از پشت سرم آويزان شد ( آنگاه فرمود : ) خدا مرا در روز بدر و حنين با ملائكه اى يارى داد كه مانند عمامه آن روز من ، عمامه داشتند و سپس فرمود : عمامه فاصله اى است ميانه كفر و ايمان ( و در نقلى ديگر آمده ) بين مسلمين و مشركين [4] . ( 1 ) در فضيلت روز نزول آيهء : « * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ ) * . . » در صحاح خود

[1] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 19 - خطيب ، تاريخ بغداد ، ج 6 ، ص 290 .
[2] مناوى ، فيض القدير ، ج 6 ، ص 217 - ابن حجر ، صواعق المحرقة ، ص 26 .
[3] خطيب ، تاريخ بغداد ، ج 6 ، ص 290 .
[4] ابو داود ، مسند ، ج 1 ، ص 23 - متقى كنز العمال ، ج 6 ، ص 60 - بيهقى ، سنن ، ج 10 ، ص 14 - ابن اثير ، اسد الغابة ، ج 3 ، ص 114 - اصابه ، ج 4 ، ص 41 .

312