در اين هنگام پيامبر عرض كرد : بار الها دوست او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار .
رسول خدا چون اين اشعار را شنيد ، به او فرمود : اى حسام مادام كه با زبان خود ما را يارى كنى پيوسته مؤيد به روح القدس باشى ( لا تزال يا حسان مؤيّدا بروح القدس ما نصرتنا بلسانك ) و در اين هنگام شور و غوغائى در ميان مردم افتاد و على ( عليه السلام ) را به اين موقعيت تبريك مىگفتند و از افراد سرشناسى كه به او تبريك گفتند : عمر بن خطاب بود كه اين جمله را در حضور مردم بر زبان آورد :
« بخّ بخّ لك يا ابن ابى طالب اصبحت و امسيت مولاى و مولا كلّ مؤمن و مؤمنة » .
آفرين بر تو باد ، آفرين بر تو باد اى فرزند ابو طالب ! تو مولا و رهبر من و تمام مردان و زنان با ايمان شدى ) [1] . ( 1 ) ابن مغازلى ، در كتاب « المناقب » به سند خود از ابو هريره روايت كرده كه گفت : هر كس روز هيجدهم ذى الحجة را روزه بگيرد ثواب شش ماه روزه برايش مىنويسند و آن رو ، ز روز غدير خم است كه آن روز رسول خدا دست على ( عليه السلام ) را گرفت و فرمود :
« ا لست اولى بالمؤمنين من انفسهم ؟ قالوا : بلى يا رسول الله قال : فمن كنت مولاه فعلىّ مولاه » .
آيا من ولى و صاحب اختيار مؤمنان نبودم ؟ گفتند : بلى ، بودى يا رسول الله فرمود : هر كه من مولاى او بودم ، على مولاى او است .
پس عمر بن خطاب گفت : « بخ بخ لك يا بن ابى طالب اصبحت مولاى و مولا كل مؤمن و مؤمنة » .
( به به گوارا باد اى پسر ابو طالب كه براى هميشه مولاى من و مولاى هر مسلمانى شدى ، پس خداى تعالى اين آيه را نازل كرد : « * ( الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ

[1] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 80 - احمد بن حنبل ، مسند ، ج 4 ، ص 281 .

311