از پيروان احمد بن حنبل با وى بود ، آن شخص گفت : اين مرد با من رفيق است و مىخواهم او نيز توفيق پيدا كند و بر مذهب ما وارد شود ، اينك او را نصيحتى كن ، شايد هدايت پيدا كند به آن مرد حنبلى گفتم كه : چون قيامت بر پا شود و پيامبر از تو سؤال نمايد كه آيا چه باعث شد كه از تمام علماى اسلام دست كشيدى و احمد بن حنبل را امام و پيشواى خود قرار دادى ؟ از قرآن چه آيه‌اى دارى ؟ و يا از پيغمبر خود چه روايتى را حجت ساختى ؟ چه جواب مىدهى ؟ اگر گوئى : مسلمانان را قبل از احمد بن حنبل مذهب صحيحى نبود و بعد از ظهور او مذهب حق روشن گشت ، پس احمد بن حنبل خود آن مذهب و عقيده را از چه كسى فرا گرفت و آن علم را از كه آموخت ؟ اگر گوئى علماى گذشته نيز طريق صواب را مىدانستند و احمد از آنان استفاده كرده پس آنان نسبت به احمد بن حنبل ، اصيل و مقدم بوده‌اند ، بايستى آنان احمد بن حنبل و تو را امام و پيشوا باشند نه آنكه تو احمد را بر خود امام بدانى .
حنبلى گفت : مرا در مقابل اين سؤال جوابى نيست .
گفتم : هرگاه به ناچار مىبايد به عالمى از علماى امت تقليد نمائى ، دست تولا به دامن اهل بيت پيامبر دراز كن زيرا كه اهل هر خانواده بر اسرار صاحب خانه بيش از ديگران عالم و آگاه باشند و آن مرد توبه كرد و از آن اعتقاد بازگشت . [1] ابن طاووس اسطوره تقوا و فضيلت :
ابن طاووس در زهد و عبادت و تقوا و رياضت مقام بلندى داشت چنان كه شيعه و سنى بالإتفاق در شرح حال او نوشته‌اند كه وى ازهد و اورع اهل زمان و اتقى و اعبد مردم روزگار خود بوده است و در كلمات بزرگان « قدوة العارفين » و « مصباح المجتهدين » موصوف است .
گويند انسانها در زندگى دو دسته‌اند يك دسته آنها بدون هدف مشخص و

[1] - نامهء دانشوران ، در شرح حال ششصد تن از دانشمندان نامي ، ج 1 ص 176 .

26