از « صدق به » على ( عليه السلام ) مىباشد [1] . ( 1 ) ابن مغازلى در آيهء شريفهء : « * ( أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّه وَيَتْلُوه شاهِدٌ مِنْه ) * : ( آيا آن كسى كه دليل آشكارى از پروردگار خويش دارد و به دنبال آن شاهدى از سوى او مىباشد ، روايت كرده كه پيامبر فرمود :
« انا على بينة من ربّه و علىّ الشّاهد منه » [2] من داراى « بينه الهى » هستم و على ( عليه السلام ) شاهد او است . ( 2 ) باز ثعلبى در تفسير آيهء : « * ( وَتَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ ) * : ( و گوشهاى شنوا آن را نگهدارى مىكنند ) روايت كرده كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمود :
« سألت الله عزّ و جلّ ان يجعلها اذنك يا على » : ( من از خدا خواستم كه گوش على را از اين گوشهاى شنوا و نگه دارندهء حقايق قرار دهد ) و به دنبال آن على ( عليه السلام ) مىفرمود :
فما نسيت شيئا بعد ذلك و ما كان لى ان انساه » : ( من هيچ سخنى بعد از آن از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم نشنيدم كه آن را فراموش كنم ، بلكه هميشه آن را به خاطر داشتم ) [3] .
نظير اين روايت را ابن المغازلى در كتاب خود از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلَّم نقل كرده است [4] .
و در اين باره ده ها حديث از طرق مختلف نقل شده است [5] .
و اين فضيلتى است بزرگ براى پيشواى بزرگ اسلام على ( عليه السلام ) كه صندوقچه اسرار پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم و وارث تمام علوم رسول خدا بود و به همين جهت بعد از او در مشكلاتى كه براى جامعه اسلامى در مسائل علمى پيش مىآمد ، همه به او پناه مىبردند و حل مشكل را از او مىخواستند كه در كتب تواريخ مشروحا آمده است .

[1] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 269 .
[2] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 270 - سوره هود ، آيه 17 .
[3] ابن بطريق ، در كتاب العمدة از ثعلبى نقل كرده ص 151 .
[4] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 265 - 319 .
[5] در تفسير برهان نقل شده كه در اين باره سى حديث از فريقين نقل شده است .

210